Onlangs
attendeerde eerst muziekvriend Freek en wat later Gerard Muijs mij op Skyline, het debuutalbum van
soulzangeres, singer-songwriter en pianiste Izo Fitzroy. Heel frustrerend,
bijna niets weet ik over haar. Afkomstig uit Londen en volgens mij zeer
ervaren. Ook op haar website is niets terug te vinden over haar verleden. Izo
beschikt over een krachtige, rauwe stem. Haar repertoire beweegt zich
voornamelijk in de r&b/soulhoek, maar er zijn ook de nodige blues-,
gospel-, jazz- en funkinvloeden (Dr John, The Meters) te horen. Voornamelijk
worden we getrakteerd op uptemponummers, slechts af en toe een rustpuntje. Alle
nummers schreef Izo samen met anderen, op de laatste drie nummers na, die ze
alleen schreef, waaronder het heerlijke Break
the Levee. Hope You Can Wait en Here I Come (waarvan ook een Nederlandse
remix is), verschenen al eerder op single. Haar begeleiders treden nergens op
de voorgrond en spelen allen in dienst van de liedjes. Soms neemt de piano het
voortouw, soms de blazers en soms de ritmesectie. Bovendien hoor je regelmatig
fraaie koortjes. Het zorgt ervoor dat je niet snel uitgeluisterd zal raken op
deze cd. Uncut prees het album intussen al, ook bleef het niet onopgemerkt in
Frankrijk en Duitsland en werd daar onlangs al opgetreden. Het lijkt me dat
deze songs live nog dynamischer zullen klinken. Het is slechts een kwestie van
tijd, dat Skyline hier opgepikt gaat
worden. Beter dan dit ga je het dit jaar niet horen in dit genre, zeer overtuigend debuut.
Theo Volk