TORRES - Sprinter


Achter de artiestennaam Torres gaat de tegenwoordig vanuit Brooklyn opererende Mackenzie Scott schuil. Opgegroeid in Macon, Georgia, eveneens de geboortestad van Little Richard en Randy Crawford. Ze was de jongste van drie broers en zussen in een behoorlijk conservatief gezin. 

Als kind las ze erg veel en bezat een rijke fantasie. Ze studeerde aan Belmont University in Nashville, waar ze de richting liedjes componeren koos. Menig afgestudeerde van Belmont University komt hierna in Music Row, de muziekindustrie van Nashville terecht, zoals bijvoorbeeld Brad Paisley. 

In haar Nashvilletijd werd haar aandacht getrokken door minder traditionele acts als Natalie Prass en Diarrhea Planet. Ze begon in die tijd ook veel akoestisch op te treden in coffeeshops. Haar debuut Torres kwam reeds een maand nadat ze afgestudeerd was uit. 

De muziek hierop was vergelijkbaar met die van Sharon van Etten, aan wiens laatste album,  Are We There?, zij overigens meewerkte. Haar inspiratiebronnen variëren van Funkadelic en Nirvana, tot aan Ray Bradbury en Joan Didion. 

Voor Sprinter zocht ze naar een geluid waarin zowel haar conservatieve roots terug te vinden zou zijn, maar dat tegelijkertijd futuristisch zou aandoen. Sprinter werd gedeeltelijk opgenomen in Bridport in Dorset, Engeland en gedeeltelijk ook in de Bristolse studio van Portishead’s Adrian Utley. 

Utley speelt zowel elektrisch gitaar als synthesizer op het album. Bovendien had ze de beschikking over een ijzersterke ritmesectie, gevormd door PJ Harvey’s Robert Ellis en Ian Olliver. Deze drie heren vormen absoluut een meerwaarde op Sprinter. Het is meer een rockalbum geworden dan het debuut. 

De songs vormen een soort verslag van zelfonderzoek. De songs zijn donkerder dat op het debuut. Ze worstelt met thema’s als God, afkomst, vergeving en sterfelijkheid. Het gebodene is zowel tekstueel als muzikaal erg indringend en zal geen enkele luisteraar onberoerd laten. 

Muzikaal kan het af en toe behoorlijk rauw zijn, zoals opener Strange Hellos, waarin de geest van Nirvana rondwaart. Maar soms ook lichter van toon, zoals A Proper Polish Welcome. De titelsong Sprinter is zelfs catchy. De eerste acht nummers zijn stuk voor stuk indringend en indrukwekkend. 

Toch vormt slotnummer The Exchange het hoogtepunt en is het de sleutelsong op Sprinter. Ze begeleidt zichzelf hier op bijzonder imponerende wijze alleen op akoestische gitaar. De openingsregels maken direct veel duidelijk:

My mother lost her mother twice
Once in ’54, then later in life

The exchange was quick and quiet
The records sealed, the names made private

Her search began and ended with a judge
Her papers had been claimed in a freak basement flood

An entire family tree
An eternal privacy
Under water

Scott werd zelf geadopteerd, evenals haar adoptiemoeder. De slotsong verklaart voor een groot gedeelte het zelfonderzoek.  Sprinter is een, zowel muzikaal als tekstueel, zeer indringend album.


Label: PARTISAN RECORDS
Releasedatum: 15 mei 2015
Links: