Gun Outfit - Out of Range


“Drawing from mythologies both classical and postmodern, Out of Range builds a world in which Brueghel the Elder, St. Augustine, and the ancient goddess Cybele ride with John Ford, Samuel Beckett, and Wallace Stevens on a Orphic-Gnostic suicide drive towards the hallucinatory vanishing points of the Southwestern desert, debating the denouement of the decaying American dream.” is te lezen op de sticker die geplakt zit op de hoes van het vijfde album van Gun Outfit. Tegenwoordig heeft deze groep hun basis in downtown Los Angeles, voorheen leefden ze echter dichtbij het grote Olympic National Park in Washington en verbrachten er veel tijd door. Vandaar dat de natuur een grote inspiratiebron vormt. “I guess the reason it's such a big influence is that immensity and insignificance of the individual and our problems. It puts everything in context- it is the context.”, aldus zangeres Carrie Keith. Hun muziek is in de loop der jaren in een wat rustig vaarwater gekomen, Out of Range is hun meest gepolijste werkstuk tot nu toe en dat bevalt mij in ieder geval erg goed. Natuurlijk bepalen ook nu weer over het algemeen gitaren en eigen door Henry Barnes gemaakte instrumenten de songs. Dat we te maken hebben met eloquente artiesten blijkt al uit opener Ontological Intercourse met verwijzingen naar Orpheus. Soms zijn de verwijzingen naar literatuur en kunst heel subtiel, zoals in Landscape Painter, getuige de regel :
“What can you do with cobalt blue, Spilling out the sky?” 
Pas aan het eind, in de laatste strofe, blijkt dat deze regel verwijst naar de luchten in de schilderijen van Pieter Breughel de Oude : 
“I am just a genre painter,
In the plain air of a dream,
Brueghel is my cynosure,
May my brush be never clean”.
Overigens een fraaie song vooral door de samenzang. Strange Insistence behoort tot de meest aanstekelijke songs. Het intro Slow Realization is fraai, opvallend in deze song is het gebruik van de Springocaster lapslide. Echter het door Carrie gezongen Background Deal is door de schurende elektrische gitaar mijn favoriete track. De hoesfoto is trouwens in de jaren zeventig gemaakt door de opa van zanger Dylan Sharp. Het album heeft een aantal luisterbeurten nodig om onder de huid te kruipen, dus geduld is in deze een schone zaak. In februari zullen ze een drietal concerten geven in Nederland en België.    
Theo Volk
Releasedatum: 10 november 2017 Paradise of Bachelors
Gun Outfit live:
13-02 GENT (B) : De Nest
14-02 UTRECHT : Café Stathe

15-02 AMSTERDAM : OT301