André van den Boogaart en De Tornado’s - Op de Terugweg van Nergens


Een paar jaar geleden zag André het niet meer zitten, want zijn muziekcarrière lag op zijn gat. De band Bradley’s Circus, waarin hij gitarist was, hield op te bestaan. Bovendien vloeiden er geen nieuwe liedjes meer uit zijn pen. Maar al gauw kwam het besef, dat werken voor een baas niets voor hem zou zijn en dat muziek maken het enige is, wat hij kan en wil. Begin januari vorig jaar maakte hij tijdens een persconferentie “De Comeback van een Onbekende Legende” bekend en stelde hij zijn geweldige nieuwe begeleidingsband De Tornado’s voor. Ook startte hij met succes een crowdfunding voor een nieuw album en ging naarstig aan de slag om nieuwe liedjes te creëren. Zoals altijd put hij ook op Op de Terugweg van Nergens uit eigen ervaringen of uit die van naasten of bekenden. Inspiratie voor het titelnummer vond hij in Tsjechië te midden van vele velden vol zonnebloemen, die allemaal op elkaar leken. Op een gegeven moment had hij geen idee meer of hij ergens al eens eerder geweest was. Er ontbreken uiteraard ook dit keer geen liedjes, waarin drank en relaties een rol spelen. Opener Dronken Tranen handelt over een vrouw zonder succes in de liefde en haar tijd verdoet met zich dagelijks met drank te laten vollopen en zich te zwelgen in melancholie, maar helaas “dronken tranen troosten niet”.  En in De Drank schetst André een eerlijk beeld van zichzelf :
“Een leeg kratje Beerze bier en dertig Jezussen aan het kruis
De aanrecht vol met rotzooi, het gasstel vies en vuil
en de plaats staat vol met onkruid en de verf bladdert af
Alle vrouwen in mijn leven ze zullen dansen op mijn graf
De drank heeft me lief gehad vannacht
de drank heeft me vannacht weer liefgehad
ze streelde mijn ziel, haar lippen voelde zacht
de drank heeft me vannacht weer liefgehad”

In Brandend Land bezingt hij een veranderend Nederland, dat hij niet meer herkent en waar hij zich niet meer thuis voelt vanwege de verhitte maatschappelijke discussies en vooroordelen. Twee verhaallijnen lopen door elkaar in Kruisweg-erotiek, de kruisweg van Jesus en een sensuele belevenis, die plaatsvond aan de Kruisweg op het Mariapark in het Belgische grensplaatsje Meersel-Dreef. Favoriete tekst is die van Het Gooi van het Zuiden, waarin André op messcherpe wijze de bewoners van een wijk van beter gesitueerden in Tilburg fileert :

“De vrouwen rijden rond in een cabrio. Een zonnebril en een tas van Louis Vuitton. Ze gedragen zich als sterren van het witte doek, maar ze kunnen eigenlijk niets. Maar heb je het al gehoord dat ze heel belezen zijn want ze lazen laatst nog “Huidpijn”.”

André woonde twee jaar lang in wijk de Blaak, bij zijn inmiddels ex-vriendin, maar intussen is hij weer teruggekeerd naar zijn oude vertrouwde volksbuurt.  Aandoenlijk is afsluiter Vlo, over een vrouw die haar hele leven gepest werd en hoe ze daarmee omging. Muzikaal gezien is het smullen geblazen met begeleiders als Joost Verbraak (Ralph de Jongh, Margriet Eshuijs), Jan van Bijnen (Rob de Nijs, Freek de Jonge en Claudia de Breij), Yori Olijslagers (Kyteman Orchestra) en Joris Verbogt (Bradley’s Circus). Regelmatig waan je je in het zuiden van de Verenigde Staten, maar soms hoor je ook de invloed van Tom Waits ten tijde van Swordfishtrombones. De geweldige productie was in handen van Olijslagers. Op de hoes staat trouwens de bestelbus van André afgebeeld, die hij gekscherend Blinkie noemt. Op zijn derde album Op de Terugweg van Nergens weten André en zijn fantastische begeleiders zowel tekstueel als muzikaal diep te raken en leveren daarmee een urgent én verslavend album af.

Theo Volk

Releasedatum: 12 april 2018 Eigen beheer
André van den Boogaart en de Tornado’s live:  
12 april – Club Smederij, Tilburg
18 april – De Rozenknop, Eindhoven
23 april – Torpedo Theater, Amsterdam (solo)
25 april – Burgerweeshuis, Deventer
29 april – Houtje Touwtje Stro-Gebouwtje, Breda
10 mei – Mijl op Zeven, Ospel