Radio


Aanleiding voor dit stukje was het voorval vorige week tussen Giel Beelen en Tim Knol. Het was natuurlijk een smakeloze grap, die Beelen over de rug van Knol probeerde uit te halen. Beelen, een dj met een ego zo groot, dat er geen plaats meer in de studio is voor anderen. Laat staan voor artiesten, die in zijn studio worden uitgenodigd. Beelen doet voorkomen of men blij mag zijn in zijn show op te treden, terwijl het natuurlijk andersom is. Zelf kan hij namelijk niet meer dan een plaatje aankondigen en grove grappen uithalen en daar nog eens buitensporig voor betaald worden. Bovendien gaat hij aan het feit voorbij, dat de invloed van radio allang niet meer zo groot is als in de jaren zestig. Vooral jongeren zijn volgens mij helemaal niet meer geïnteresseerd in het medium radio. De doelgroep van radiomakers is naar mijn mening meer gericht op oudere luisteraars. Een zender als 40up is niet voor niets erg populair, net als Muziek Voor Volwassenen van Johan Derksen op Radio Rijnmond. Die luisteraars zijn, net als ik, opgegroeid in hun prille jeugd met zenders als Radio Luxemburg, Veronica en Noordzee. De tijd dat de radio en vooral tv eigenlijk nog in de kinderschoenen stond. Een van mijn allereerste herinneringen ooit was een hoorspel uit de serie Paul Vlaanderen, ergens beginjaren zestig. Vanaf midden jaren zestig kreeg ik belangstelling voor muziek en luisterde op een klein transistorradiootje naar de hitparademuziek van die tijd. De allereerste single, die ik mooi en interessant vond was This Strange Effect van Dave Berry, die toen in Nederland mateloos populair was. Mijn zus had zelfs een poster van hem op haar slaapkamer hangen. Het waren vooral de liedjes met een fraaie melodie, die me bijbleven, zoals de klassieker A Whiter Shade of Pale. Dat heeft mij muzikaal gevormd, nog steeds heb ik een voorkeur voor songs met sterke melodieën. Al spoedig begon ik interesse in radio te verliezen. Alleen de Dik Voormekaar Show en Radio Tour de France met Theo Koomen kon mij nog halverwege jaren zeventig nog voor radio interesseren.  Nadat op tv de tour de France live werd uitgezonden was mijn interesse voor radio geheel verdwenen. Sindsdien luister ik eigenlijk geen radio meer en volgens mij mis ik er weinig aan, maar misschien vergis ik me.
Theo Volk