De titel van het nieuwste album Brødløs van de Noorse multi-instrumentalist Geir Sundstøl is vertaald
in het Nederlands inderdaad brodeloos. Maar het is ook de naam van de wijk in
Halden, waar Geir opgroeide. De naam zou ontstaan zijn tijdens de moeilijke
tijden in de Tweede Wereldoorlog. Geir verdiende tot drie jaar terug de kost
als veelgevraagd sessiemuzikant, die op maar liefst zo’n driehonderd albums te
horen is. Zijn solodebuut heette Furulund
en het vervolgalbum Langen
Ro, wat ik toen in mijn recensie omschreef als een fraaie, goed in het
gehoor liggende luistertrip. Op Brødløs
borduurt hij niet alleen verder op de voorganger, maar ontwikkelt hij steeds
meer een eigen geluid. Natuurlijk hoor je invloeden, zoals in Leben, dat duidelijk sporen van maestro
Ennio Morricone in zich draagt. In het persbericht wordt zijn muziek kernachtig
omschreven als : “It’s an adventurous trip from Norway to Mongolia, from Arizona
to India, and back to Norway where “The Good, The Bad and The Ugly” meets “Paris,
Texas” and “Tubular Bells””. Deze voornamelijk instrumentale muziek draagt dus
een duidelijk filmisch karakter. Nergens wordt de muziek opdringerig en de
inkleuring gebeurt door middel van een bijzonder groot aantal instrumenten. Zo
bespeeld Geir in zijn eentje al een vijftiental instrumenten en ook Erland
Dahlen neemt er een groot aantal voor zijn rekening. Verder zijn grote namen te
horen als toetsenist David Wallumrød, trompettist Nils Petter Molvær, Mats
Eilertsen en Sanskriti Sheresta. Net als op Langen
Ro worden voornamelijk eigen composities vertolkt. Daarnaast trekt hij
zowel Warszaw van David Bowie en
Brian Eno als ook Alabama van John
Coltrane volledig naar zich toe. De nu vijftigjarige Sundstøl heeft er goed
aangedaan om eindelijk voor een solocarrière te kiezen, Brødløs is daar andermaal een overtuigend bewijs van.
Theo Volk
Releasedatum: 2 oktober 2018 Hubro/PIAS
Website: http://www.geirsundstoel.com/