Geir Sundstøl - Brødløs


De titel van het nieuwste album Brødløs van de Noorse multi-instrumentalist Geir Sundstøl is vertaald in het Nederlands inderdaad brodeloos. Maar het is ook de naam van de wijk in Halden, waar Geir opgroeide. De naam zou ontstaan zijn tijdens de moeilijke tijden in de Tweede Wereldoorlog. Geir verdiende tot drie jaar terug de kost als veelgevraagd sessiemuzikant, die op maar liefst zo’n driehonderd albums te horen is. Zijn solodebuut heette Furulund en het vervolgalbum Langen Ro, wat ik toen in mijn recensie omschreef als een fraaie, goed in het gehoor liggende luistertrip. Op Brødløs borduurt hij niet alleen verder op de voorganger, maar ontwikkelt hij steeds meer een eigen geluid. Natuurlijk hoor je invloeden, zoals in Leben, dat duidelijk sporen van maestro Ennio Morricone in zich draagt. In het persbericht wordt zijn muziek kernachtig omschreven als : “It’s an adventurous trip from Norway to Mongolia, from Arizona to India, and back to Norway where “The Good, The Bad and The Ugly” meets “Paris, Texas” and “Tubular Bells””. Deze voornamelijk instrumentale muziek draagt dus een duidelijk filmisch karakter. Nergens wordt de muziek opdringerig en de inkleuring gebeurt door middel van een bijzonder groot aantal instrumenten. Zo bespeeld Geir in zijn eentje al een vijftiental instrumenten en ook Erland Dahlen neemt er een groot aantal voor zijn rekening. Verder zijn grote namen te horen als toetsenist David Wallumrød, trompettist Nils Petter Molvær, Mats Eilertsen en Sanskriti Sheresta. Net als op Langen Ro worden voornamelijk eigen composities vertolkt. Daarnaast trekt hij zowel Warszaw van David Bowie en Brian Eno als ook Alabama van John Coltrane volledig naar zich toe. De nu vijftigjarige Sundstøl heeft er goed aangedaan om eindelijk voor een solocarrière te kiezen, Brødløs is daar andermaal een overtuigend bewijs van.          
Theo Volk
Releasedatum: 2 oktober 2018 Hubro/PIAS