Jenny Mitchell - Wildfires


“The voice of a lioness, the soul of a sage” omschreef Luka Bloom haar al. En dat terwijl Jenny Mitchell, de uit Gore, Nieuw-Zeeland afkomstige singer-songwriter, nu pas negentien is. Ze debuteerde drieënhalf jaar geleden overtuigend met het album The Old Oak. Een album gevuld met allemaal autobiografische liedjes. Het fraaie titelnummer ging over haar opa, die moeilijk met het verlies van zijn overleden vrouw kon omgaan. Er was ook een duet te vinden met haar vader Ron, een bekende countryzanger in Nieuw-Zeeland. Ze kreeg de countrymuziek van haar vader met de paplepel ingegoten en zodoende drongen en dringen countryinvloeden regelmatig door in haar liedjes. Maar er waren ook folk invloeden op te horen, meegekregen via de genen van haar Ierse grootouders. Op Wildfires zingt ze andermaal een duet met vader Ron, getiteld Thing Called Love. Qua uiterlijk lijkt Jenny nu nauwelijks ouder dan drieënhalf jaar geleden. Ze heeft natuurlijk intussen wel de nodige levenservaring opgedaan, waarvan ze verslag doet in So Far. Veelal hebben de liedjes betrekking op haar liefdesperikelen, dat levert de nodige fraaie liedjes op zoals het ingetogen Arms. In dit soort rustige nummers komt wat mij betreft haar fraaie stem met dito hees randje het best tot zijn recht. Uiteraard zijn de nodige liedjes met een countrysausje overgoten, zoals de vooruitgesnelde single en titelnummer. Het is een van de paar uptemponummers op het album. Jenny is gegroeid als zangeres, dankzij de vele optredens, die ze de afgelopen jaren verzorgde, naast haar thuisland, trad ze op in Australië, Zweden en in Ierland. Wildfires toont haar duidelijke groei als liedjesschrijfster en als zangeres.    
Theo Volk
Releasedatum: 22 oktober 2018 Eigen beheer