Op de dag van zijn tweeënzeventigste verjaardag schonk Arno zichzelf en veel muziekliefhebbers een prachtig cadeau. Voor deze gelegenheid nam hij een bloemlezing uit zijn rijke oeuvre van bekende en minder bekende composities op. Het idee kwam uit de koker van Kenny Gates, een van de oprichters van het PIAS label. Hij stuurde Arno de studio in met het enfant terrible van de Franse Neoklassieke muziek én van de rap, Sofiane Pamart. Op het eerste gezicht een onmogelijke combinatie, temeer beiden elkaar nog niet kenden. Voor aanvang van de opnames vertelde Arno hem nog tussen neus en lippen door dat hij zwaar ziek was (pancreaskanker). De klassiek geschoolde Pamart weet zich echter bijzonder goed in te leven in de muziek van zijn illustere metgezel. Hier is echt 1 + 1 = 3. Naast piano speelt Pamart ook ter afwisseling Wurlitzer. Een van de meest geslaagde songs vind ik Lomesome Zorro, wat hij schreef voor de score van “Merci La Vie”. Die score werd gedeeltelijk ook door minimalist Philip Glass geschreven. Maar het album staat vol prachtvertolkingen, die bij de luisteraar hard binnenkomen. Soms krijgt men bekwame hulp van bassist Mirko Banovic (Give Me the Gift). Afgesloten wordt Vivre met de T.C. Matic klassieker Putain Putain, wat onder fans toen uitgroeide tot een soort alternatief Europees volkslied. Het nummer roept trouwens nostalgische gevoelens bij me op naar begin tachtiger jaren. Zag de groep onder andere in 1983 optreden in mijn eigen woonplaats Etten-Leur, op het toen befaamde Pop-Inn festival, samen met onder andere Comsat Angels, Klein Orkest en De Kreuners. Collega Leon Pouwels van Written in music, schreef trouwens een prachtige, uitgebreide recensie over Vivre, die eventueel hier te lezen is. Vivre is briljant in al zijn eenvoud, het hoogtepunt uit Arno’s uitgebreide oeuvre.
Theo Volk
Releasedatum : 21 mei 2021 PIAS