Ondanks dat ik enorm kan genieten van Americana en Folkmuziek, zijn er overeenkomsten als verschillen te benoemen. Vooral het verhalende karakter spreekt mij in beide aan. In de Americana speelt realisme een rol van betekenis, denk daarbij aan Murder Ballades, terwijl in Folkmuziek ook een wereld schuilgaat die richting een droomwereld gaat; het mystieke. In beide gevallen is het muziek die dicht bij de mensen staat, en voor de schemerwereld zit je op de eerste plaats bij de Engelse en Schotse Folk van The Furrow Collective. Als kind las ik de verhalen van Windsor McCay, en werd je meegevoerd door Nemo en zijn reizen door Slumberland. Centraal staat, bij dit laatste project van the Furrow Collective, getiteld We Know by the Moon, de maan. Folkmuziek volgens traditioneel recept. Andermaal onder coördinatie van Andy Bell hebben de koppen bij elkaar gestoken: Lucy Farrell, Rachel Newton, Emily Portman en, als mannelijke tegenhanger, Alasdair Roberts. De muziek werd opgenomen in studio’s te Glasgow en Sheffield. Aangezien deze traditionele Folk niet tot mijn vaste kost behoort, beken ik eerlijk dat een aanvankelijke gewenning nodig is. Ik moet de individuele stemmen eerst op mij in laten werken voordat muziek mij meer aanspreekt. Hetzelfde geldt in een zeker zin voor de teksten. In fases komen de liedjes per luisterbeurt meer tot leven.
Prachtig is daarnaast het zeer specifieke artwork van het hoesje, het brengt andermaal de bizarre droomwereld van illustrator McCay in herinnering, alsof de tekeningen niet eigentijds zijn, maar eveneens een traditioneel concept nastreven. Het ontstaan van de liedjes gaat wel met een zekere regelmaat ver terug in de tijd. Een exact jaartal valt niet altijd te koppelen aan de echte traditionele nummers. Ten aanzien van Apprenticed in London refereert Alasdair aan de Amerikaanse Banjo speler Derroll Adams wiens versie hij kende van live opnames uit 1977, terwijl de basis van het nummer ergens ligt tussen 1698 en 1720. De uitvoerende musici geven van elk nummer een bescheiden toelichting wat betreft het ontstaan ervan, en ook wat hen ertoe aantrok. The Hurdy-Gurdy Man komt oorspronkelijk van een Duitse dichter, welke Franz Schubert van muziek voorzag. Het geheel van de elf nummers werden door het collectief vakkundig uit een droomtoestand gehaald. Gerijpte muziek tot leven gebracht vanuit sluimertoestand.