Ciara Sidine - Unbroken Line


Zes jaar geleden debuteerde deze singer-songwriter uit Dublin met het fraaie Shadow Road Shining. Het kreeg vele lovende kritieken, waaronder van Uncut, die het album omschreef als “Americana with an unmistakably Celtic feel to its poetic lyrics and confident vocals”. In Nederland werd de cd bejubeld door Popmagazine Heaven en trad Ciara op in het onvolprezen tv-programma Vrije Geluiden. Het in eerste instantie in eigen beheer uitgegeven album kreeg wat later een Nederlandse release bij MW Records. Op Shadow Road Shining werd ze omringd door uitstekende musici. Drie ervan, Conor Brady (gitaren, bas en zang), Justin Carroll (toetsen en Hammond orgel) en Dave Hingerty (drums en percussie), vormen wederom belangrijke pijlers op Unbroken Line. De muziekcarrière van Ciara kwam overigens zo laat van de grond, doordat ze al twee decennia een gerespecteerd boekredacteur is. Die connecties in de literaire wereld leidde ertoe, dat de geprezen Ierse schrijver Joseph O’Connor (broer van Sinéad), het prachtige, lange gedicht “Sidine Street” schreef, geïnspireerd op Unbroken Line. En dat verbaast me niks na het uitvoerig beluisteren van het nieuwe werkstuk.

Direct in opener Finest Flower hoor je een geëngageerde zangeres:
“Not for one minute of an hour,
My finest flower,
Did I ever let you go”.
Het lied is opdragen aan de overlevers van kindertehuizen en van Magdalene Laundries. Alle nummers schreef Ciara zelf op de traditional Woman of Constant Sorrow na. Ze voorzag het echter wel van een nieuwe tekst en arrangement. Naast veel americana getint werk krijgen we ook een heel andere kant van haar te horen in Watching the Dark, waarin ze zich manifesteert als een volleerd jazz zangeres. Een grote hit zou het uptempo en zeer aanstekelijke Wooden Bridge kunnen worden. Erg indringend is Trouble Come Find Me, handelend over respect voor de vrouw in het algemeen en voor haar lichaam in het bijzonder. Geregeld worden we getrakteerd op poëtische regels zoals in het titelnummer :
“Past faded signs on broken pavements,
We walk towards the borders of the night,
And I just wanna meet that old track ready,
Searching for that unbroken line”. 
Naast liedjes over sociaal onrecht ook liefdesliedjes, een ervan, River Road, had ook geschreven kunnen zijn door Eddi Reader. De eerste helft van de songs is al geweldig, maar de tweede helft vind ik nog fraaier. Het ijzersterke materiaal wordt naar een nog hoger plan getrokken door de uitstekende musici. Bovendien is Ciara een zangeres van de buitencategorie. Ik kom superlatieven tekort om te omschrijven, hoe goed ik dit album vind. Daarom beperk ik me maar tot het volgende, tijdloos album van een geëngageerde americana zangeres.       
Theo Volk

Releasedatum: 15 september 2017 Eigen beheer

Website: https://www.ciarasidine.com/