Zes jaar geleden debuteerde deze singer-songwriter uit
Dublin met het fraaie Shadow Road Shining.
Het kreeg vele lovende kritieken, waaronder van Uncut, die het album omschreef
als “Americana with an unmistakably Celtic feel to its poetic lyrics and
confident vocals”. In Nederland werd de cd bejubeld door Popmagazine Heaven en
trad Ciara op in het onvolprezen tv-programma Vrije Geluiden. Het in eerste
instantie in eigen beheer uitgegeven album kreeg wat later een Nederlandse
release bij MW Records. Op Shadow Road
Shining werd ze omringd door uitstekende musici. Drie ervan, Conor Brady
(gitaren, bas en zang), Justin Carroll (toetsen en Hammond orgel) en Dave
Hingerty (drums en percussie), vormen wederom belangrijke pijlers op Unbroken Line. De muziekcarrière van
Ciara kwam overigens zo laat van de grond, doordat ze al twee decennia een
gerespecteerd boekredacteur is. Die connecties in de literaire wereld leidde
ertoe, dat de geprezen Ierse schrijver Joseph O’Connor (broer van Sinéad), het
prachtige, lange gedicht “Sidine Street” schreef, geïnspireerd op Unbroken Line. En dat verbaast me niks
na het uitvoerig beluisteren van het nieuwe werkstuk.
Direct in opener Finest Flower hoor je een geëngageerde
zangeres:
“Not for one minute of an hour,
My finest flower,
Did I ever let you
go”.
Het lied is opdragen aan de overlevers van kindertehuizen en van Magdalene
Laundries. Alle nummers schreef Ciara zelf op de traditional Woman of Constant Sorrow na. Ze voorzag
het echter wel van een nieuwe tekst en arrangement. Naast veel americana getint
werk krijgen we ook een heel andere kant van haar te horen in Watching the Dark, waarin ze zich
manifesteert als een volleerd jazz zangeres. Een grote hit zou het uptempo en
zeer aanstekelijke Wooden Bridge
kunnen worden. Erg indringend is Trouble
Come Find Me, handelend over respect voor de vrouw in het algemeen en voor haar
lichaam in het bijzonder. Geregeld worden we getrakteerd op poëtische regels
zoals in het titelnummer :
“Past faded signs on broken pavements,
We walk
towards the borders of the night,
And I just wanna meet that old track ready,
Searching for that unbroken line”.
Naast
liedjes over sociaal onrecht ook liefdesliedjes, een ervan, River Road, had ook geschreven kunnen
zijn door Eddi Reader. De eerste helft van de songs is al geweldig, maar de
tweede helft vind ik nog fraaier. Het ijzersterke materiaal wordt naar een nog
hoger plan getrokken door de uitstekende musici. Bovendien is Ciara een
zangeres van de buitencategorie. Ik kom superlatieven tekort om te omschrijven,
hoe goed ik dit album vind. Daarom beperk ik me maar tot het volgende, tijdloos
album van een geëngageerde americana zangeres.
Releasedatum: 15 september 2017 Eigen beheer
Website: https://www.ciarasidine.com/