Calvin Russell is weliswaar al jaren niet meer onder
ons, echter dat voorkwam niet dat zijn laatste officiële studioplaat Dawg Eat
Dawg onlangs opnieuw verscheen, en bovendien voor het eerst als vinyl uitgave.
Het is een redelijke naakte uitvoering geworden, want de oorspronkelijke CD uit
2009 bevatte uitvoerige info, inclusief een bijgeleverd tekstvel. Enerzijds
overbodig zou je kunnen zeggen, want ondanks Calvin’s gekruide stemgeluid, zijn
zijn teksten uitstekend te volgen, en dat is inclusief het summiere Franstalige
gedeelte welke je hoort. Ondanks dat hij uiteindelijk stierf in zijn geboorte
staat Texas, het Franse publiek bood Calvin Russell een welkome thuishaven. Ik
bezit niet het volledige oeuvre van Calvin Russell, slechts een zestal van zijn
volledige catalogus. Voldoende om mij te beseffen dat ik het enorm spijtig vind
dat ik hem nooit live zag. Toch ben ik ingenomen met deze vinylversie.
Bovendien blij dat de belangstelling voor Calvin’s muziek nog springlevend is.
Tevens een extra argument om de live-registratie, getiteld Contrabendo, weer
eens uit de kast te halen en om het bijbehorende DVDtje weer eens te bekijken.
Ik geniet van het rauwe geluid van zijn live
performance. Studio platen willen qua dynamiek wel eens onderdoen voor live
platen, echter dat geldt niet voor Dawg Eat Dawg. De tijd – we zijn toch 15
jaar verder – had daarop geen impact. De rauwe Texaanse Blues/Rock blijft fier
overeind op dit album. De groeven in Calvin’s gezicht verraden dat zijn leven
niet bepaald over rozen ging. Zijn liedjes, zijn teksten, zijn een afspiegeling
daarvan. Alcohol & drugs, en in het verlengde daarvan gevangenisstraffen,
hadden hem getekend. Zijn muziek is zo kleurrijk als Russell zelf, en maken dat
het zo opmerkelijk blijft. Johnny Guitar Watson’s cover Gangster of Love
ontbreekt op de LP, en staat wel op de CD.
Rein van den Berg
Releasedatum : 7 juni 2024 Gel Productions