Tot aan haar dertiende groeide Kristin McClement op in
Zuid-Afrika. Door de beroepen van haar
ouders reisde ze veelvuldig en kreeg ze zo veel te zien van de prachtige natuur
daar. Ze verhuisde vervolgens naar Engeland en kwam uiteindelijk in Brighton
terecht, waar ze een opleiding beeldende kunst volgde. Ook kwam ze in diezelfde periode in de lokale
folk scene terecht.
In 2013 kwam haar EP Pursue the Blues uit. Op de voorkant van de hoes prijkt een afbeelding van een pinguïn. De lino maakte ze overigens zelf. De natuur is bij haar, net als bij onze eigen, ook in Zuid-Afrika opgegroeide Rina Mushonga, een vaak terugkomend thema in de teksten. Zo ook op haar debuut cd The Wild Grips. Ook hier een afbeelding van een dier op de hoes, een paard achter prikkeldraad, wat zijn hoofd wegdraait. Volgens mij staat het symbool voor de mensheid die steeds verder verwijderd raakt van de natuur.
Haar teksten zijn overigens niet gemakkelijk te begrijpen. Naast natuur gaan ze over relaties, zoals bijvoorbeeld No End to the Drum, waarin een naamgenoot wordt bezongen. Kristin beschikt over een prachtige, ietwat hese stem en brengt haar liedjes op gevoelige en ingetogen wijze. Het gebruikte instrumentarium is behoorlijk uitgebreid, wat de variatie in de songs zeer ten goede komt.
De arrangementen zijn subtiel en inventief en komen pas bij veelvuldige beluistering volledig tot hun recht. Een belangrijke rol is weggelegd voor producer Christian Hardy van The Leisure Society, die ook zingt en piano, synthesizer, elektrische bas, banjo en percussie speelt op The Wild Grips. De muzikanten die haar assisteren zijn onbekend bij mij, maar kwijten zich meer dan uitstekend van hun taak!
Dit album werd me overigens getipt door muziekvriend Henk M., waarvoor nogmaals dank! The Wild Grips heeft zowel tekstueel als muzikaal wat tijd nodig om doorgrond te kunnen worden, maar diegenen die doorzetten worden volgens mij rijkelijk beloond.
In 2013 kwam haar EP Pursue the Blues uit. Op de voorkant van de hoes prijkt een afbeelding van een pinguïn. De lino maakte ze overigens zelf. De natuur is bij haar, net als bij onze eigen, ook in Zuid-Afrika opgegroeide Rina Mushonga, een vaak terugkomend thema in de teksten. Zo ook op haar debuut cd The Wild Grips. Ook hier een afbeelding van een dier op de hoes, een paard achter prikkeldraad, wat zijn hoofd wegdraait. Volgens mij staat het symbool voor de mensheid die steeds verder verwijderd raakt van de natuur.
Haar teksten zijn overigens niet gemakkelijk te begrijpen. Naast natuur gaan ze over relaties, zoals bijvoorbeeld No End to the Drum, waarin een naamgenoot wordt bezongen. Kristin beschikt over een prachtige, ietwat hese stem en brengt haar liedjes op gevoelige en ingetogen wijze. Het gebruikte instrumentarium is behoorlijk uitgebreid, wat de variatie in de songs zeer ten goede komt.
De arrangementen zijn subtiel en inventief en komen pas bij veelvuldige beluistering volledig tot hun recht. Een belangrijke rol is weggelegd voor producer Christian Hardy van The Leisure Society, die ook zingt en piano, synthesizer, elektrische bas, banjo en percussie speelt op The Wild Grips. De muzikanten die haar assisteren zijn onbekend bij mij, maar kwijten zich meer dan uitstekend van hun taak!
Dit album werd me overigens getipt door muziekvriend Henk M., waarvoor nogmaals dank! The Wild Grips heeft zowel tekstueel als muzikaal wat tijd nodig om doorgrond te kunnen worden, maar diegenen die doorzetten worden volgens mij rijkelijk beloond.
Label : Willkommen Records
Releasedatum : 23 februari 2015