The Flesh Eaters - I Used to Be Pretty



Achttien was ik, het jaar dat de punk zijn opwachting maakte. Mijn muzieksmaak was nog volop in ontwikkeling en ik was toen naast in reggae vooral geïnteresseerd in de muziek die uit het Verenigd Koninkrijk kwam, maar ook Amerikaanse bands als Television en Talking Heads trokken mijn aandacht. Dat er in die tijd een actieve punkscene aan de westkust van Amerika was, ontging mij toen volledig. Naast The Blasters en The Plugz werd The Flesh Eaters een van hun belangrijkste vertegenwoordigers. Deze band werd in 1977 opgericht door zanger en liedjesschrijver Chris Desjardins (aka Chris D.) en door de jaren heen de enige constante factor in deze groep. Begin jaren tachtig kwamen No Questions Asked, A Minute to Pray A Second to Die, Forever Came Today en A Hard Road to Follow uit, albums die de tand des tijds glansrijk doorstaan hebben. In de loop der jaren wisselde de bezetting regelmatig, echter vorig jaar kwam de oorspronkelijke bezetting weer bijeen. Naast Chris D. dus ook met onder andere Steve Berlin en Dave Alvin. Steve Berlin is bij het grote publiek vooral bekend als saxofonist van Los Lobos en hun meesterwerk Kiko.  Dave Alvin bracht een groot aantal prachtige solo albums uit en ook nog enkele met zijn broer Phil. Op I Used to Be Pretty zijn een aantal van hun oude nummers, in een niet al te drastisch gewijzigde versie, opnieuw opgenomen. Opvallend is de intensiteit waarmee deze heren op leeftijd nog steeds hun muziek brengen. Door de sax van Berlin onderscheidt men zich van andere bands in dit genre. Naast eigen composities vertolkt men Fleetwood Macs The Green Manalishi,The Sonics Cinderella  en The Gun Clubs She’s Like Heroin To Me. Tekstueel is Desjardins beïnvloed door poëzie, Amerikaanse pulp novelles, klassieke Europese films, tot aan samurai, horror, film noir en spaghetti westerns. I Used to Be Pretty bewijst dat de heren nog lang niet versleten zijn, integendeel, ze geven menig jonge band op het gebied van intensiteit nog het nakijken.  
Theo Volk
Releasedatum: 18 januari 2019 Yep Roc Records