Haar bekendheid heeft Amanda Palmer grotendeels te danken
aan het bijzondere duo Dresden Dolls, wat ze samen vormt met Brian Viglione. Ze
ontleenden hun groepsnaam aan het gelijknamige liedje van Britse punkband the
Fall. Ze combineren in hun muziek een fascinerende mix van alternatieve rock en
Duits cabaret uit de tijd van de Weimar republiek in de jaren twintig en begin
jaren dertig. Die invloeden uit het Duitse cabaret hoor je ook af en toe terug
in het solowerk van Amanda. Haar vorige soloalbum Theatre Is Evil dateerde alweer uit 2012. Tussendoor bracht ze nog
wel met haar vader Jack het folkalbum met covers, getiteld You Got Me Singing, uit. Amanda Palmer is voor mij een van de meest
interessante muzikanten die ik ken. Controversieel, ze wordt zowel enorm
geliefd, maar wordt net zo vaak gehaat. Maar ze zit ook boordevol interessante ideeën,
zo was ze een pionier op het gebied van crowdfunding en schreef ze de
bestseller “The Art of Asking”. Ook There
Will Be No Intermission kwam dankzij crowdfunding tot stand. Haar Patreon
gemeenschap doneerde in een maand tijd een miljoen dollar voor het opnemen van
het album en het bekostigen van een tournee. There Will Be No Intermission is haar meest persoonlijke werkstuk
geworden. Een emotionele achtbaan van bijna achtenzestig minuten, waarin grote
thema’s als de liefde, de dood en verdriet worden aangekaart en ook de manier
waarop we daar mee omgaan. Bijzonder is het epische The Ride, ze schreef het met
hulp van haar patrons die persoonlijke commentaren gaven over angst en verdriet.
Het thema de dood komt voor in A Mother’s Confession. Machete schreef ze als ode aan haar
goede vriend Anthony die overleed aan kanker. Op het nummer Voicemail For Jill verhaalt ze over een
ander soort dood, over een telefoontje naar een vriendin op weg naar een
abortuskliniek. Op de eerste single Drowning
in the Sound worden meerdere thema’s besproken, de verborgen connecties
tussen politieke onrust, de niet aflatende onzekerheid over Hurricane Harvey
(veel van haar fans moesten huis en haard verlaten de dag voor het nummer werd
geschreven), klimaatverandering, internethaat en, bizar genoeg, Taylor Swift.
Het is een van de meer rijkelijk geproduceerde nummers op het album. Tussen de
liedjes door zijn korte intermezzo’s te horen, gearrangeerd door Jherek
Bischoff, die gebaseerd zijn op de motieven van de nummers. Toch is het geen
naargeestig album geworden doordat Amanda op ingenieuze wijze humor door deze
zware thema’s heeft verwezen. There Will Be No Intermission wist bij
mij de nodige, gevoelige snaren te raken en dat gebeurt niet zo heel vaak. 4
september is Amanda te zien in de Meervaart in Amsterdam.
Theo Volk
Releasedatum: 8 maart 2019 Cooking Vinyl