Zijn debuutalbum I
Dreamt I Was An Astronaut kon in Nederland geen potten breken, in tegenstelling
tot in thuisland Engeland. De in Londen woonachtige singer-songwriter kon daar
rekenen op lovende kritieken. Volgens Folkradio UK zou hij de missing link
kunnen zijn tussen Nick Drake en het Space Oddity tijdperk van David Bowie.
Maar hij werd net zo goed vergeleken met Leonard Cohen en Bill Callahan. De
gelijkenis met Nick Drake hoor ik trouwens absoluut niet terug. Zijn manier van
zingen lijkt af en toe een beetje op dat van Bill Callahan, vooral in Gaia. De vergelijking met Cohen ligt ook
voor de hand, want zijn timbre heeft wat weg van dat van Cohen. Op Pink Mirror worden wederom spacy elementen
niet geschuwd. Maar het zijn over het algemeen zeer aanstekelijke liedjes. Goed
voorbeeld is de reeds op single verschenen Bad
Lover, hij wordt hier begeleid door eenvoudig maar effectief stuwend drumwerk
en een lekker achtergrondkoortje. Het artwork maakte Tuplin zelf. De voor- en
achterkant van de hoes maken deel uit van een door hem gemaakt schilderij. Het
symboliseert de zowel luchtige als donkere thema’s van het album. Ik kan mij
totaal vinden in de enthousiaste kritieken van de andere kant van de Noordzee,
want Tuplin weet hoe hij een goed liedje moet schrijven. Het is te hopen dat Pink Mirror dit keer in Nederland een beter
lot beschoren is, want dat verdient het album absoluut.
Theo Volk
Releasedatum: 5 april 2019 Trapped Animals Records
Website: http://www.jeremytuplin.com/