Alhoewel Anne Soldaat en Yorick van Norden niet van dezelfde
generatie zijn delen ze een gezamenlijke passie voor popmuziek, vooral uit de
late jaren zestig en uit de jaren zeventig. Een paar jaar terug ging het duo
langs de podia met de voorstelling “Usung Heroes”, waarin ze een aantal liedjes
ten gehore brachten van onbekende, maar ook van grotendeels vergeten artiesten.
Ze kregen daar veel respons op en besloten een jaar later een aantal van die
liedjes op te nemen, met de hulp van bassist Danny van Tiggele, drummer Kees
Schaper en producer Frans Hagenaars. Deze keer is de volgorde gewijzigd, eerst
werd het tweede album Unsung Heroes Too
opgenomen met behulp van dezelfde muzikanten en producer en met pianist Paul
Bond en begint morgen de tournee. In opener I
Keep a Close Watch van John Cale pakken de heren meteen behoorlijk uit. Net
als in het origineel wordt dit pure liefdesliedje zonder dubbele bodems opgesierd
met fraaie strijkers, vakkundig gearrangeerd door Reyer Zwart. In mijn muziek
DNA gebakken zit Late Again van
Stealers Wheel, wat ik ken uit de tijd dat ik nog Toppop keek begin jaren
zeventig. Het was voor mij wel even wennen dat dit van oorsprong trage nummer getransformeerd
wordt naar een uptemponummer, maar wel erg geslaagd. The Monkees was een
groep die vooral bekend werd door hun gelijknamige tv-show in de jaren zestig
en door covers van I’m a Believer en Daydream Believer. Hier wordt hun veel
minder bekende, maar interessantere uptemponummer The Door into Summer gecoverd. Van one hitwonder Dean Friedman covert men
niet zijn hit Ariel uit 1977, maar Lydia. Door Anne opvallend, met een stuk
zwaardere stem gezongen. How Sweet to Be
an Idiot is een mooie pianoballade uit beginjaren zeventig van Neil Innes,
bekend van The Bonzo Dog Band. Hier fraai gezongen door Yorick en met fraai
gitaarspel. De heren houden ook van verbanden leggen, want Song to the Siren van Tim Buckley werd voor het eerst gespeeld in
de laatste episode van de tv-serie van The Monkees. Zo is er bijvoorbeeld ook een
link tussen de nummers Waiting for the
Band van Nicky Hopkins en het bijzonder fraaie Winter is Blue van cult folkheldin Vashti Bunyan. Nicky Hopkins
werd vooral bekend door zijn medewerking aan een aantal legendarische albums
van The Rolling Stones. Maar was daarnaast te horen op albums van onder anderen
The Who, The Beatles, maar ook van de eerder genoemde Vashti Bunyan. Tot de
fraaiste songs op het album behoort de Fairport Convention song Fotheringay, een van Sandy Denny’s
mooiste liedjes. Fotheringay zou
later trouwens de naam van de gelijknamige band worden, waarvan Denny ook deel
uit zou gaan maken. Het meest obscure liedje is zonder enige twijfel The River van Michael Farneti afkomstig
van diens album Good Morning Kisses
uit 1976. De heren hadden overigens terecht commentaar gekregen op het feit,
dat op het vorige album geen composities van vrouwen te vinden waren en maken
het nu dus goed met twee composities. Misschien een interessante uitdaging om
een eventuele volgende schijf met alleen vrouwelijke bijdrages te maken, iets
wat volgens mij een fluitje van cent moet zijn. Maar voorlopig kunnen we
vooruit met dit prachtige tweede deel.
Theo Volk
Releasedatum: 15 maart 2019 Excelsior Recordings
Yorick van Norden & Anne Soldaat live:
14-03 HENGELO: Metropool
15-03 HAARLEM: North End, instore
16-03 LEUSDEN: De Tuin
17-03 CULEMBORG: Theater aan de Slag
21-03 HOOFDDORP: De Meerse
22-03 SNEEK: Lewinski
23-03 TERSCHELLING: West End Theater
24-03 AMSTERDAM: Roode Bioscoop
26-03 DEN BOSCH: Verkadefabriek
31-03 HAARLEM: Patronaat
04-04 EDAM: De Harmonie
05-04 BAARN: Mi Casa Su Casa
06-04 AMEN: Cultureel Café De Amer
07-04 AMERSFOORT: Fluor
15-03 HAARLEM: North End, instore
16-03 LEUSDEN: De Tuin
17-03 CULEMBORG: Theater aan de Slag
21-03 HOOFDDORP: De Meerse
22-03 SNEEK: Lewinski
23-03 TERSCHELLING: West End Theater
24-03 AMSTERDAM: Roode Bioscoop
26-03 DEN BOSCH: Verkadefabriek
31-03 HAARLEM: Patronaat
04-04 EDAM: De Harmonie
05-04 BAARN: Mi Casa Su Casa
06-04 AMEN: Cultureel Café De Amer
07-04 AMERSFOORT: Fluor