Met schaamrood op de wangen moet ik bekennen, dat ik
voorheen nooit eerder een album van Emily Jane White heb beluisterd. En dat
terwijl ik een groot consument van folkmuziek ben. Bij het zien van het Franse label
Talitres op de achterzijde van de cd, wist ik meteen dat het een interessante
release moest zijn. Dat voorgevoel wel bij meerdere beluistering volledig
bevestigd. Immanent Fire blijkt
intussen al haar zesde album te zijn. Het album werd voorafgegaan door de
singles Light en Washed Away. “Washed Away
gaat over hoe digitale communicatie en de ontwikkeling van technologie ons
leven meer en meer domineert, waardoor we steeds verder verwijderd raken van de
natuurlijke wereld. Met dit nummer wil ik benadrukken dat de relatie tussen
mens en natuur van niet te onderschatten waarde is. Ik heb het gevoel dat die
verwijdering rechtstreeks verband houdt met de klimaatcrisis en de vernietiging
van de planeet door de mensheid”, aldus White. Net als iemand als Joanna Newsom
is ze niet helemaal van deze planeet en creëert ze ook een volledig eigen
muzikale wereld. Dat doet ze door middel van de inkleuring van haar liedjes door
zowel elektronische als akoestische instrumenten. Denk aan orkestrale
percussie, strijkers, zware gitaren, kerkorgels en koorstemmen. Met haar fraaie,
feeërieke alt brengt ze haar vaak melancholische liedjes. Liedjes die pijlsnel
onder de huid van de luisteraar kruipen. Ondanks dat ik haar niet kende, heeft
ze niet over belangstelling te klagen in Nederland. In december zal ze zes keer in Nederland en
een keer in België optreden.