Begin dit jaar verscheen Dit
is De Bedoeling van het trio Wannes Cappelle, broeder Dieleman en Frank
Grapperhaus, waarop broederlijk twee verschillende streektalen te horen zijn. Het
is dan ook de grote kracht van de groep rondom Wannes Cappelle, Het Zesde
Metaal, zingen in de streektaal. Al zijn liedjes zingt hij met een West-Vlaams
accent. Vaak zijn ze voorzien van ontroerende teksten. Nummers van eerdere
albums als Ge Zwiegt en Ip Min Knieën bezorgen me ook nu nog
steevast kippenvel. Het vijfde album Skepsels
is na voorgangers Calais en Nie Voe Kinders een persoonlijker album
geworden. Geregeld zit er de nodige dualiteit in de teksten en soms zijn ze o
zo herkenbaar, zoals de zwakte van de mens in Andere Mens :
Voor het eerst
zingt Wannes een duet en wel met Stefanie Callebaut in De Onvolledigen. Een zangeres, die ook het West-Vlaams machtig is.
Ook muzikaal is het dik in orde, zo blijft het refrein van Stempel meteen hangen. Ondanks het feit dat Wannes een sabbatjaar
had met Het Zesde Metaal had hij toch het gevoel nooit zo weinig tijd gehad te
hebben, vooral voor zijn kinderen. Door zijn schuldgevoel daarover schreef hij A Je Mie Mist. “En toen ik het hen liet
horen, waren ze na twee strofen weg om te gaan spelen. Om maar te zeggen hoe
relatief het soms allemaal is.”, aldus Wannes. Persoonlijke favoriet is het
ingetogen Reden Genoeg. Met Skepsels voegt Het Zesde Metaal andermaal
een album toe aan hun oeuvre, wat me dierbaar is. Ook zijn populariteit in
Nederland is intussen gelukkig redelijk groot, niet in de laatste plaats te
danken aan het feit dat hij ooit in de Amsterdamse band Roosbeef speelde.