Wat je ver haalt is lekker is een bekend spreekwoord, dat
mijn moeder mij ooit leerde. Dit spreekwoord
gaat zeker op voor Tama No Koto,
het vierde album van Paniyolo. Paniyolo is de artiestennaam van de voor mij
totaal onbekende Japanse gitarist Muneki
Takasaka.
Gelukkig werd ik getipt door mijn “folk-watcher” Henk, die mij
regelmatig trakteert op prachtige muziek (wederom bedankt!). Takasaka
debuteerde in 2009 met de cd I’m Home,
gevolgd door HITOTEMA en Christmas Album in 2012.
Sinds 2012
treedt hij samen op met annie, bekend bij de burgelijke stand als Hirofumi
Nakamura. Nakamura is een multi-instrumentalist, die onder andere gitaar,
mandoline en accordeon bespeeld. Hij begeleidt Takasaka op Tama No Koto op gitaar en mandoline.
De cd werd op 6 en 7 januari van dit jaar
opgenomen in Guzuri recording house, een houten studio, gelegen in de provincie
Saitama. Het bijzondere aan Tama No Koto
is het relaxte sfeer dat het uitstraalt. Die sfeer wordt nog eens versterkt
door alle bijgeluiden die te horen zijn. Zoals bijvoorbeeld het kraken van het
hout, het vallen van de regen en het ademhalen van de muzikanten.
Takasaka
schreef alle nummers zelf, met uitzondering van Redemption Song, gebracht in een eenvoudige, maar prachtige versie.
Eenvoud kenmerkt trouwens alle door Takasaka en Nakamura gemaakte
arrangementen. I’m Home, Ame en Kurashi stonden overigens al, in andere versies, op zijn
debuutalbum I’m Home.
Het is muziek
die de luisteraar een warm gevoel bezorgt. Je zou het misschien kunnen
vergelijken met de muziek van Sumie, maar dan zonder zang. Sumie die trouwens
ook voor de helft van Japanse komaf is. Helaas beschik ik niet over meer
informatie omtrent album en artiest. Dat is eigenlijk ook niet nodig, want dit
is universele muziek.
Jammer dat het, op dit moment, alleen via import uit
Japan verkrijgbaar is. Hopelijk komt daar zeer snel verandering in, want het is
meer dan het beluisteren waard.
Website http://paniyolo.info/
Releasedatum 16 april 2015 Schole Inc