Mogelijk dat Beth Bombara niet bij iedereen
een belletje doet rinkelen, maar ‘t zou me evenmin verbazen wanneer ze dat wel
doet, want It All Goes Up is, wanneer mijn inschatting juist is, haar vijfde
album onder eigen naam. Ze komt oorspronkelijk uit Michigan, Grand Rapids. Een
bijna Hollandse enclave in de Verenigde Staten, aangezien het een gebied is waar
veel Nederlanders naartoe emigreerden. Tijdens haar “College” periode speelde
ze in een punkband, om vanaf 2006 kortstondig emplooi te vinden in de band van
Samantha Crain. Vanaf 2007 begon ze een eigen loopbaan na te streven. In 2009
huwde ze muzikant Kit Hamon. Samen met zijn broer JJ Hamon ontstond in dat jaar
de gelegenheidsband Beth Bombara & The Robotic Foundation. Opnames welke van
dit collectief volgden werden positief onthaald, maar kende tot heden geen
vervolg. Haar debuut, Wish I Were You, volgde in 2010. Kortom het leven van
Beth Bombara staat zeer overtuigend in het teken van muziek. Het is haar eerste
levensbehoefte, en al die ervaring en energie hebben gecumuleerd tot haar
nieuwste album, It All Goes Up, die binnenkort verschijnt, en wel op Beth’s 40ste
verjaardag. Het is niets anders dan het resultaat van een opwaartse spiraal. Deze
nieuwe plaat ervaar ik als een evenwichtig geheel, eentje die op momenten
lekker stevig van leer trekt. Beth wil gehoord worden!
Van de tien nummers schreef ze zes zelfstandig, en completeerde vier stuks met echtgenoot Kit. Een groepsresultaat die in dienst stond van het wensenpakket van Beth. Ik heb zelf slechts de vorige twee albums van Beth in de schappen staan. Plaatjes die in na beluistering van It All Goes Up andermaal aan een luisteranalyse ga onderwerpen aangezien deze laatste, als geheel, bijzonder goed bij mij in de smaak valt. Muziek die naar meer smaakt. Een vergelijking met een andere artiest schiet mij niet zo gauw te binnen. Beth onderscheidt zich vooral, denk ik dan, door haar eigen ding te doen, waarbij ze evenmin schuwt om een optimistisch klinkend, doch ingetogen nummer als What You Wanna Hear op de plaat te zetten. De gemiddelde duur van de nummers klokt rond de vier minuten. Ik kan wel aanbevelen aan de lezer van deze tekst om nadere luistertijd te investeren in de muziek van Beth Bombara, maar gezien het enorme aanbod, voeg ik daar meteen aan toe dat eenieder dat lekker voor zichzelf uitmaakt. Ik vind It All Goes Up in ieder geval een uitstekende proeve van bekwaamheid. Het geheel biedt een variatie aan eenduidige klankkleuren en bestaat uit aansprekende nummers en uitvoeringen. Naast de liefdesliedjes is er behalve twijfel ook nuchterheid. I just wanna be with the one I love zingt ze in het prachtig verwoorde Lonely Walls. Er zijn momenten dat het fijn is om op jezelf te zijn, naast de behoefte aan gezelschap.
Rein van den BergReleasedatum : 4 augustus 2023 Black Mesa Records
Website : https://bethbombara.com/