Soms bevatten Facebookberichten interessante informatie. Toevallig las ik op de pagina van John O’Connor dat zijn nieuwe album Until the Rivers Run Dry door The Irish Times verkozen is tot de beste tien Ierse albums van het eerste half jaar van 2023. Tot dat tiental behoort ook Shadow Dance, het debuutalbum van Daniel Luke.
Mijn kennis van Ierse muziek is behoorlijk groot, maar van Daniel Luke had ik nog nooit gehoord. Voordat pianist Luke solo ging, maakte hij een decennium deel uit van het kwartet met de aparte naam Gypsies on the Autobahn. Het enige wat ik verder over hem weet is, dat hij eerder dit jaar op een compositie te horen is op Ritual van Stik Figa & The Expert. Begin 2020 begon Daniel aan een nieuw en persoonlijk project: een verzameling solo-pianocomposities die uiteindelijk zijn debuutalbum Shadow Dance zouden worden.
Opgenomen in zijn ouderlijk huis, op de piano waarop hij leerde spelen, vertegenwoordigt dit album een liefdeswerk en een leven lang leren. Daniel heeft zowel voorbeelden in de klassieke muziek als Chopin, Satie en Debussy, maar ook jazzmuzikanten als Bill Evans en Chick Corea. Voortbouwend op zijn klassieke opleiding laat hij die stijlen in zijn composities samensmelten tot iets geheel eigens, waarbij een uniek speels en levendig geluid ontstaat.
De uitzonderlijke schoonheid, emotionele diepgang en de lichtvoetigheid lieten me al snel vallen voor dit fraaie, instrumentale album. Blijkbaar komt volgens Daniel zijn muziek live het beste tot zijn recht. Die liveshows zijn een groot succes, hij verkocht onder andere de National Concert Hall Dublin uit en speelde hij sets op Glastonbury.
Na Les Barricades Mystérieuses van Paulette Verlée is Shadow Dance het tweede instrumentale album dit jaar met pianomuziek, dat mij buitengewoon weet te bekoren. Het is verkrijgbaar digitaal en op vinyl.
Releasedatum : 5 mei 2023 Independent
Website : https://daniellukemusic.bandcamp.com/album/shadow-dance