Nadat Sandy Denny Fairport Convention had verlaten wilde ze zich gaan concentreren op zelf geschreven liedjes. Samen met haar man Trevor Lucas richtte ze vervolgens de folkrockgroep Fotheringay op. Hun gelijknamige debuutalbum Fotheringay uit 1970 werd met recht een klassieker in het genre. Het album werd geproduceerd door de legendarische Joe Boyd (onder andere Nick Drake, Fairport Convention, Pink Floyd).
Drie van de nummers zijn covers, The Way I Feel van Gordon Lightfoot en Too Much of Nothing van Bob Dylan. Het album sluit af, met een fraaie, uitgesponnen versie van de traditional Banks of the Nile. Het zijn vooral de door Denny alleen geschreven nummers, die mij het meest kunnen bekoren, mij het meest weten te raken. Vooral haar song The Sea bezorgt me nog elke keer als ik het hoor dik kippenvel. Maar ook Nothing More, Winter Winds en the Pond and the Stream komen diep binnen.
Lucas schreef het nummer The Ballad of Ned Kelly. Het gaat over de bekendste bushranger van Australië. Als jongeman had Ned Kelly conflicten met de lokale politie. Na de moord op drie politieagenten werden hij en enkele vrienden vogelvrij verklaard. Na zijn gevangenneming werd hij ter dood gebracht door ophanging. Zijn levensverhaal werd meermaals verfilmd met onder andere Mick Jagger en Heath Ledger in de hoofdrol.
Latere heruitgaven bevatten een viertal live opgenomen songs tijdens het legendarische Holland Pop Festival, gehouden in Kralingen. Een driedaags festival met een fantastisch bezetting. Fotheringay behoort al tientallen jaren tot mijn vaakst beluisterde albums.
Theo Volk