Zangeres Rosa Spruit (23) komt uit een gezin waar cultuur hoog in het vaandel staat. Moeder Marlies van Inzen werkt bij Theater De Schalm en vader Kees runt al dertig jaar Monkeyman, een managementbureau voor muzikanten. Hieronder bevinden zich bijvoorbeeld JW Roy, Iris Penning, Jeroen Kant en Ruud van den Bogaard. Alle vier leverden tekstueel en/of muzikaal bijdrages aan Tussen Stad en Platteland.
Het album vol covers opent met het fraaie, zelfgeschreven titelnummer. Tot haar zevende woonde Rosa in hartje Utrecht, waarna het gezin verhuisde naar een oude boerderij in het verre buitengebied van het Brabantse Bergeijk, pal aan de Belgische grens. Na de middelbare school vertrok ze al weer snel naar de stad en woont ze nu het merendeel van haar tijd in Maastricht, waar ze Gezondheidswetenschappen studeerde aan de universiteit. Het lied gaat over het verdelen van haar tijd tussen stad en platteland.
Een van de fraaiste Nederlandstalige liedjes, dat ik ken is Als Ge Ooit, geschreven door JW Roy samen met Gerard van Maasakkers. Het staat op de klassieker Laagstraat 443, vernoemd naar het woonadres van Ruud van den Bogaard, waar het werd opgenomen. Naar Stad, een liedje van Jan Henk de Groot, lijkt me qua tekst van toepassing op Rosa. Het moeilijk kunnen loslaten van ouders als kinderen buitenshuis gaan studeren.
Het ritmisch aan Tom Waits herinnerende Stront in Mijn Kop van Jeroen Kant is een aanklacht tegen asociale types, die met anderen geen rekening houden en in de natuur hun rotzooi achterlaten. Het is geschreven vanuit de gedachtegangen van dit soort types. Een verrassende keuze vind ik In Liverpool van Suzanne Vega, ooit vertaald door Klaas Delrue naar het Nederlands.
Ruud van den Bogaard en Björn van der Doelen vertaalden op uitstekende wijze Girls From Texas naar de hit Vrouwen Uit Brabant. Ook maakt Rosa tot mijn grote genoegen een bezoekje aan Drenthe, ze vertolkt Als de Liefde Mar Blef Winnen van Daniël Lohues. Lohues maakte geen enkel slecht album, maar Allennig II mag zeker tot zijn betere gerekend worden. Een nostalgisch gevoel bezorgt mij Er Zijn Geen Pleinen Meer van Jeroen van Merwijk. Het werpt me terug naar de jaren zestig, toen ik bijna dagelijks als kind op straat of op het schoolplein aan het voetballen was.
Zeer aanstekelijk is Duutse Grens van Erik Neimeijer. Het mooiste bewaart Rosa misschien wel voor het laatst, de sobere vertolking van Iris Penning’s Zaternacht. Een liedje geschreven over de Corona tijd en niet te vinden op een regulier album van Iris. Rosa wordt hier alleen begeleid door Gabriël Peeters. Deze topproducer weet precies wat de liedjes nodig hebben. Het tweetal krijgt op zeven van de liedjes de hulp van de inventieve celliste Mirthe de Jonge. Peeters en de Jonge werkten al vaker samen, ondermeer op albums van Björn van der Doelen en het doorbraakalbum van Iris Penning, Liever Vieze Voeten.
De pure stem van Rosa weet mij vooral te raken in ingetogen liedjes als Mijn Hoofd Weer op je Schouders en Als Ge Ooit. Rosa heeft blijkbaar de smaak van albums maken te pakken, volgend jaar zal een album gaan verschijnen met eigen nummers. Voor de geïnteresseerden in het vinylalbum inclusief cd kunnen contact opnemen via e-mailadres rosaspruitmusic@gmail.com . Het fraaie Tussen Stad en Platteland zou een aanrader kunnen zijn voor liefhebbers van eerder genoemde Iris Penning en Maaike Ouboter.
Releasedatum : 23 juni 2023 Independent