Mijn nieuwsgierigheid werd gewekt toen Jackson Browne in 1977 op de proppen kwam met zijn album Running on Empty. Een uiterst succesvolle plaat die naast eigen liedjes van Browne, en een aantal co-writes, ook een aantal covers bevatte. The Road, je raadt het al – van O’Keefe - somde het allemaal op. Het artiestenbestaan onderweg is nergens zo nauwgezet uitgediept als in dit nummer. De weemoed, de keerzijde van de medaille en dat allemaal voor fame and glory. Danny O’Keefe heeft nooit het succes gekend welke Browne ten deel viel, wat niet wegneemt dat O’Keefe fantastische nummers schreef. Zijn Good Time Charlie’s Got the Blues is niets anders dan een ultieme klassieker. Ook in zijn nadagen weet hij mij nog steeds te imponeren met knap geschreven liedjes. Dit gold voor zijn vorige album, In Time, en dat geldt zonder twijfel opnieuw voor Light Leaves the West. O’Keefe schreef de liedjes zelf, met uitzondering van twee liedjes. Eén schreef hij samen met Gary Wright - Hardball, en eentje schreef hij samen met Jennifer Kimball. Deze, Blue Desire, bezingt de liefde, en heeft dezelfde inzichtelijke kwaliteiten als The Road.
De titel kan zowel letterlijk als figuurlijk geïnterpreteerd worden. De wereld is dan ook enorm veranderd, zeker door de ogen van een Amerikaan die bijna vijftig jaar geleden zijn debuut album uitbracht. Het is niet dat Danny O’Keefe de wereld aanschouwt met lede ogen. Allerminst, onverschilligheid past een gevoelige man en artiest niet. Je proeft wel zijn teleurstelling over “de ontwikkeling” die onze planeet ondergaat, zoals (de natuur) in The End of the Game. Hij bezingt de onzekerheid die ons omringt in More Than You Can Bear. Hij deelt zijn inzicht en adviezen, en je herkent de machteloosheid. Iedereen wil ellende en geweld beëindigen. Maar hoe? Het jazzy getinte Help Me Up maakt geen keuzes, behalve dan dat geen visie de absolute is, waarmee we weer terug zijn bij de opgewekte openingssong You don’t have to be right. Als je maar paraat bent! "You have to be ready". Danny O’Keefe schrijft hoopvolle en barmhartige liedjes, zoals hij altijd heeft gedaan, en levert met Light Leaves the West onverminderd een prachtige plaat af. Zijn laatste?