Shame on me. Waarom? Omdat ik If I Had Wings reeds sinds half februari in bezit heb en er sinds
die tijd regelmatig naar luister, maar er nog steeds geen recensie over
geschreven heb. Gelukkig besteedde onlangs onder andere Marcel Haerkens van Popmagazine Heaven en
eerder Folk Radio UK terecht al aandacht aan de cd. Folk Radio UK vergeleek If I Had Wings met de muziek van Jack
Johnson. Een vergelijking waarin ik me wel kan vinden. De muziek van David
Philips is net zo relaxt als die van Johnson, alleen wel een stuk subtieler en
zijn gitaarspel is subliem. Met dat sublieme gitaarspel opent hij in Up There mee. Maar ook met zijn sonore
stem is niks mis.
If I Had Wings is
intussen zijn vierde album voor het Nederlandse Black and Tan Records en bevat
een mix van folk, rock, jazz, elektronica en psychedelica. Ook verzorgde
hijzelf het artwork van de cd. Hij is een zeer begenadigde tekenaar. De cd is
een mix van een aantal lange en korte nummers en de speelduur bedraagt bijna
een uur, maar verveelt geen moment. Dit komt doordat de nummers prachtig zijn
gearrangeerd. Hij maakt geregeld op subtiele wijze van ritmiek, zoals in het
heerlijke Suffocate (Drift away). En
in het lange, ruim 12 minuten durende Venomous
Soul is de saxofoonsolo de finishing touch en in sommige andere liedjes de
heerlijke achtergrondzang. Die achtergrondzang is zeker een sfeerverhogende
factor.
Het is een zeer consistent album geworden. In april was hij overigens
nog in Nederland en het is te hopen dat
hij weer gauw terugkomt, want deze man dient gehoord te worden. De cd is naast
de reguliere adressen ook te koop op de webshop van Black and Tan Records voor
net nog geen 13 euro. Geen geld voor een uur prachtige, relaxte muziek.
Releasedatum: 5 maart
2015 Black and Tan Records
Website: http://www.davidphilips.net/