Neil Young had zijn Crazy Horse, Tim Knol laadt zich artistiek op bij The Miseries, en Connely Farr doet frisse impulsen op met The Dirty Dirty. Dit is de derde plaat van Mississippi Live (a.k.a. Connely Farr). Tijd zal leren of de samenstelling van band in deze vorm blijft. Hun samenwerking beperkt zich niet tot de studio, want er zijn optredens voorzien, echter de planning is korte termijn en niets is zeker, behalve dat ze verdomd lekker spelen. Farr’s gelijknamige soloplaat dateert van 2009. Dat was een introspectieve plaat van een man die zijn muzikale talenten uitprobeert, vormgegeven in een plaat die overwegend akoestisch was. Opvolger Way Don Here werd volstrekt anders; explosieve rock. Recht voor zijn raap, maar geïnspireerd. Going Down zet de lijn van zijn voorganger door. It’s So Easy vat de uitgangspunten samen: I don’t have any answers, I barely have a plan. Het is allemaal niet zo moeilijk, en Farr’s strategie hierin is duidelijk. Je gebruikt je talenten, je doet wat je moet doen, en dat doe je zo goed mogelijk. Alsof de boodschap luidt “haal er uit wat er in zit, maar vergeet ondertussen niet te leven!”.
Farr komt origineel uit Bolton, Mississippi, en verhuisde in 2008 naar zijn nieuwe woonplaats Vancouver (Canada). Hij is afgestudeerd binnenhuisarchitect, echter eentje met een passie voor muziek maken. Deze derde plaat werd opnieuw geproduceerd door Jon Wood. (bekend van onder meer Cam Penner) Wood (bas en toetsen) vormt naast Jay B. Johnson (drums) en Ben Yardley (gitaar) de basis voor de stuwende kracht van Farr. Zet een stel gemotiveerde creatieve gasten bij elkaar, geef ze de ruimte om te knutselen, en er ontstaat vanzelf iets. Going Down is geen lange plaat. Hij bevat 9 scherp aangezette nummers. Geen album dat een lange voorbereiding nodig had. Je mag het album rangschikken onder de verzamelnaam garagerock. Kort, heftig en puur. De originele versie van het titelnummer tref je aan op Farr’s debuutplaat. Het krijgt hier een elektrische uitvoering en een tempo aanpassing. Going Down heeft niet de kenmerken van een instant klassieker, geenszins, maar de nummers lopen wel lekker weg. Geen liedjes om lang bij stil te staan. Het gaat om de energie, en die is ruim voldoende aanwezig.
Releasesatum: 17 juli 2015 Eigen beheer
Website: http://www.thedirtydirty.net/