Het is niet dat ik steevast iedere plaat aanschaf die Bill Callahan op de markt slingert, maar deze live registratie kon ik niet laten schieten. Ik zag hem ooit live (De Duif in 2011), en hij, en zijn twee bandleden wisten mij enorm te fascineren. En ik veronderstel mede met mij de overige bezoekers in de afgeladen (voormalige) kerk. Callahan daagt zijn musici uit, en zij hem. Volgens mij heerst hier geen strak regime, waardoor spontaan mogelijkheden ontstaan. Nummers ontwikkelen zich daardoor, wat meteen genoeg reden was om Resuscitate te kopen. Geen enkel moment was ik angstig dat een herhalingsoefening werd uitgevoerd van de desbetreffende nummers. In De Duif wist ik niet wat te verwachten, maar werd getrakteerd op een muzikaal feestje. Hij speelt ondertussen al jaren met deze lui. Matt Kinsey op gitaar, Jim White, drums en Dustin Laurenzi, tenorsax. Ze nemen nadrukkelijk de tijd om henzelf en hun publiek te onderhouden. De opnames van Resuscitate werden vastgelegd te maart vorige jaar in The Thalia Hall te Chicago.
Ik hou van de spontaniteit van live opnames, terwijl ik mij besef dat dit niet voor iedereen geldt. Ik geloof evenmin in definitieve versies, en kan daarom begrijpen dat bij Callahan zelf eveneens de behoefte was de ontwikkeling van deze nummers vast te leggen. In de studio kun je de tijd nemen om te schaven aan de uitvoering tot je tevreden bent, maar live word je gedwongen instant te handelen. Technisch is Resuscitate puntgaaf. Bill neemt weliswaar the lead, maar geeft ondertussen royaal de ruimte aan zijn band. Geen egotripper of dictator die afdwingt welke rol men wordt verondersteld te vervullen, dit zijn pure professionals. Uiteindelijk wordt iedereen hier beter van. Bewonderenswaardig hoe dynamisch en uitgesponnen de inleiding is naar Coyotes. Na een gematigde afdwaling vindt men elkaar uiteindelijk als vanzelfsprekend. Er zijn ongetwijfeld afspraken, maar ook is er de vrijheid om te improviseren. Wat is nu meer interessant? Proberen zo accuraat mogelijk (iedere avond) een nummer te vertolken zoals het publiek hem kent van de plaat, of jezelf ruimte toestaan voor creativiteit. Dat lijkt mij voor serieuze musici amper een punt van discussie. Bill en zijn band nemen opnieuw royaal de tijd om hun publiek in te nemen. Een win-winsituatie, en met een gitarist van dit kaliber kun je jezelf heel wat vrijheid veroorloven.
Rein van den Berg
Releasedatum : 26 juli 2024 Drag City