Music that needs attention: JD Graham : Sergeant of Sorrow

JD Graham is voor mij één van de muzikale openbaringen van de afgelopen jaren. Zijn teksten zijn gevormd door het leven. En na een major fuck-up kwam daar eindelijk het keerpunt en doet hij verslag van zijn leven, en vooral de verkeerde afslagen die hij nam, en de kostprijs die daaraan verbonden zat. Hij vond via Jezus zijn weg naar soberheid, ver weg van drank en drugs. JD Graham vond de regie terug in zijn leven, maar (en dan moet je zijn songs beluisteren) dat ging niet vanzelf. Het fysieke hoesje is eenvoudig van Sergeant of Sorrow, echter wanneer alles goed gaat zullen er in oktober ook vinyl exemplaren beschikbaar zijn. Dankzij Johan Dollekamp (Popeye, Hengelo) heeft de populariteit van JD respectabele vormen aangenomen. We hebben te maken met een soort David Munyon versie 2.0, met het onderscheid dat daar waar Munyon ruimte vond voor een fantasievol ideaalbeeld, is Graham nog druk bezig met het van zich afschudden van de wrange realiteit waarin hij was verstrikt geraakt. JD is momenteel vooral als soloartiest actief. Muzikaal kreeg hij op zijn laatste plaat ondersteuning van Neilson Hubbard, Juan Solorzano en Ryan Culwell. Mannen die er mede voor zorgen dat JD stevig in het zadel blijft.

Sergeant of Sorrow getuigt van dezelfde ingetogenheid als zijn vorige plaat; A Pound of Rust. Slow in the Fast Lane zou je kunnen stellen (zoals de titel van het tweede nummer op zijn nieuwe album luidt). Mooie ingetogen songs die ruimte bieden voor JD’s persoonlijke teksten. Zijn muziek klonk ten tijde van zijn band Sour Diesel Trainwreck een stuk meer geladen, lees explosief. Kwalitatief overigens allerminst verkeerd. Talent of kwaliteit komt niet zomaar uit de lucht vallen. Soms duurt het voordat je beseft waar het werkelijk om draait in het leven. JD Graham werd aanvankelijk meegezogen in een neerwaartse spiraal, en vecht/vocht zich een weg naar boven. Mooi om de beelden op zijn Facebookpagina te zien waarin hij muziek maakt samen met zijn dochter. Niet alle songs zijn gekenmerkt door ingetogenheid, bij Chasin’ Clouds geeft JD Graham blijk dat hij weer lucht vond om te ademen na een verstikkend bestaan. Hij durft weer te leven. De keerzijde beschrijft hij andermaal in The Weight I Carry. Ik ben blijf dat ik niet in zijn voeten heb hoeven staan, terwijl tegelijkertijd, het levert geweldige muziek op. Verkrijgbaar via Popeye Hengelo, zolang de voorraad strekt.

Rein van den Berg

Releasedatum : 4 augustus 2024 Independent

Website : https://thejdgraham.com/

Concert data

Oct 3 Cafe De Cactus Muziekcafe, Kleinste Podium van Twente

Oct 3 Pop Eye Recordstore

Oct 4 Cafe Biljart Uncle Sam

Oct 5 Max Guitar

Oct 6 Vulcaan

Oct 8 Qbus Club Leiden

Oct 10 Taverne Bergen

Oct 12 Het Schoolhuis Promotie