In juli werd ik door muziekliefhebbers Margot en John
uitgenodigd voor een huiskamerconcert van singer-songwriter Yorick van Norden, een
naam die toen bij mij geen enkel belletje deed rinkelen. Kort erop las ik het
artikel met Yorick in Popmagazine Heaven. Het maakte me erg nieuwsgierig,
vooral omdat hij zichzelf als liedjesschrijver probeert uit te dagen. Zo schreef
hij voor zijn eerste, positief ontvangen album Happy Hunting Ground, het nummer Gonna Try for the Sun door gebruik te maken van zo weinig mogelijk
akkoorden. Op het nieuwe werkstuk The
Jester was in More Than Words de
uitdaging het tegenovergestelde. Het liedje klinkt bedrieglijk eenvoudig, maar
is het dus niet. Wat ook mijn belangstelling vergrootte, was het feit dat hij
koos voor een popkant en een georkestreerde kant en dat hij op die
georkestreerde kant tweemaal gebruik maakt van de beginjaren zeventig populaire
kunstvorm de suite. De jaren zestig en zeventig waren en zijn een grote
inspiratiebron voor hem. Op de leeftijd
van een jaar of negen ontdekte hij in de platencollectie van zijn ouders Rubber Soul en Revolver, een ervaring, die zijn leven blijvend zou veranderen.
Niet alleen werd daardoor Paul McCartney een grote held voor hem, bovendien zou
het hem aanzetten om in zijn vroege tienerjaren zelf te gaan componeren. Het is
dan niet vreemd dat op The Jester,
invloeden van The Beatles te horen zijn. In de opener The Forest of the Mind horen we oosterse invloeden, zoals The
Beatles en The Stones die rond 1967 ook al integreerden. Ook maakt Yorick gebruik
van die heerlijke koortjes als waar The Beatles en The Beach Boys patent op
hadden. In Winter zingt hij op een
gegeven moment zelfs twaalf stemmen tegelijkertijd! De eerste kant bevatten dus
de popliedjes, maar je zou ze ook kunnen omschrijven als de meer feelgood
nummers. Nummers, die ook erg uitnodigen tot meezingen. Kant twee opent met Suite No 1. Oudere luisteraars zullen
direct bij de eerste maten denken aan De
Clown van Ben Cramer. Het was geen bewuste toevoeging, want Yorick bleek De Clown niet te kennen. Schitterend gearrangeerd
is het tweede deel ervan, The Girl in the
Window. De kers op de taart zijn hier de violen en fluit. A Song for You associeer ik een beetje
met Bent van Looy, een artiest waarbij Yorick in de begeleidingsband speelt.
Een van mijn persoonlijke favorieten is het erg aanstekelijke Love’s Taking Over. Zelfs de grootste
stijve hark begint erbij te heupwiegen en de ergste zuurpruim wordt er vrolijk
van. Geheid een grote hit. Een andere favoriet is Light Up Love, vanwege de fraaie combinatie van inventief
gitaarspel, hemelse violen en zang. Het buitengewone slotakkoord wordt gevormd
door Suite No. 2, waarin naar een
geweldige climax wordt toegewerkt. De naam Yorick komt voor in Hamlet van William Shakespeare. Hij is de
overleden hofnar, vandaar de titel The
Jester. Binnenkort gaat Yorick, in samenwerking met Popmagazine Heaven, op
toer met Maarten Kooiman, Danny van Tiggele (Mister and Mississippi) Paul Bond
en Wouter Tol (beiden Dandelion) om de release te ondersteunen. In korte tijd
ben ik totaal verslaafd geraakt aan The
Jester en het zal zeker niet gaan ontbreken in mijn top tien van dit jaar.
Theo Volk
Releasedatum: 14 september 2018 Excelsior
Heaven Presents… Yorick van Norden:
30-09 GRONINGEN: Platoplanet
05-10 AMEN: Cultureel Café De Amer
06-10 UTRECHT: Molen De Ster
12-10 BREDA: MEZZ
27-10 ALKMAAR: Victorie
28-10 LELYSTAD: Underground