The Breath - Let the Cards Fall


Hun debuut Carry Your Kin werd twee jaar geleden met open armen ontvangen door zowel critici als muziekliefhebbers. De druk van de hoge verwachtingen bij hun fans voor de opvolger had enorm hoog geweest kunnen zijn bij zangeres Rioghnach Connolly (Afro Celt Sound System,  Honeyfeet) en gitarist Stuart McCallum (The Cinematic Orchestra). Blijkbaar is de afgelopen twee jaar de chemie tussen de twee gegroeid, want slechts in een paar dagen tijd werd het repertoire voor Let the Cards Fall geschreven. De inkleding ervan is minder bombastisch en meer organisch geworden. Het draait deze keer echt alleen om de liedjes zelf. De onderwerpen zijn weer gevarieerd, eerlijke, persoonlijke liedjes over vakantieherinneringen, eerste liefde, maar bijvoorbeeld ook een terugkerend thema als postkoloniale onrechtvaardigheid. Men is muzikaal gezien nog meer naar een eigen, uniek geluid toegegroeid met invloeden, net als op de voorganger, uit rock, pop, klassiek, jazz en (Ierse) folk. In het persbericht wordt hun muziek gemakshalve omschreven als alt-folk, maar het is duidelijk meer dan dat alleen. Een belangrijke pijler in hun muziek blijft de unieke zang van Rioghnach, in een ingetogen song als Let It Calm You Down, weet die mij iedere keer weer kippenvel te bezorgen. Maar ook de invloeden uit de Manchester scene zijn niet te onderschatten. Met Let the Cards Fall hebben ze niet alleen hun unieke muzikale positie nog verder verstevigd, maar wat mij betreft ook een van de allermooiste albums van 2018 afgeleverd.      
Theo Volk
Releasedatum: 14 september 2018  Real World Records