Kat Danser - Goin’ Gone


Kat Danser, ook wel Queen of the Swamp Blues genoemd, komt uit de Canadese provincie Saskatchewan, waar ze opgroeide op een boerderij in een bosrijke omgeving. Tegenwoordig resideert ze in Edmonton, een van de grootste steden van Canada. In haar jeugd werd ze regelmatig geadviseerd om niet te zingen en besteedde haar tijd vervolgens aan de nodige, afgeronde studies. Op haar dertigste had ze opnieuw genoeg moed verzameld en begon weer te zingen en leerde gitaarspelen. En niet zonder resultaat, ze vergaarde de nodige prijzen en speelde sindsdien op een groot aantal festivals. Haar eerste album Ascension verscheen in 2002. Goin’ Gone is intussen haar vijfde album en net als de voorganger geproduceerd door Juno Award winnaar Steve Dawson. Hij levert wederom vakwerk af en speelt ook gitaar en pedal steel. Verder wordt ze omringd door de klasbakken Jeremy Holmes (bas en mandoline), Gary Graig (drums en percussie), Matt Combs (viool en mandoline) en last but not least Jim Hoke (saxofoon en mondharmonica). Direct in opener  en titel song Goin’ Gone had Kat me bij de kladden dankzij het huppelende ritme, blues harp en haar enigszins masculiene en aparte stem deed de rest. De blues harp van Hoke treedt trouwens geregeld op de voorgrond. Meest bijzondere song vind ik Light the Flame, vooral door het inventieve saxofoonspel van Hoke. Ook Dawson schittert geregeld op gitaar. Naast eigen werk, twee covers, Chevrolet Car van Sam McGee en Train I Ride van Mississippi Fred McDowell. Goin’ Gone overtuigde vrijwel direct en niet alleen bij, want ik zag al diverse positieve recensies voorbijkomen in de pers. Gisteren plaatste collega Rein van den Berg een lovende recensie over Miles to Go van de bekende Canadese blues artiest Colin James en ikzelf vorige week eentje over Gemini van Layla Zoe. Het moge duidelijk zijn dat de Canadese blues alive & kicking is!       
Theo Volk   
Releasedatum: 12 oktober 2018 Black Hen Music