B.J. Baartmans - Verzamelaar


In de jaren tachtig zag ik Baartmans als jong broekje optreden met new wavemuziek. Anno 2018 heeft de muzikant uit Boxmeer een lange, indrukwekkende staat van dienst, die genoegzaam bekend is bij muziekliefhebbers. Zijn eerste wapenfeit dit jaar was het fraaie album Like a Radio met Matthews Southern Comfort, waarvan hij deel uitmaakt. Hij leverde er ook compositorische bijdragen aan. Tevens produceerde hij het prachtige The Secret Us van Etan Huijs, wat volgende week verschijnt. Zijn inbreng op dat album is trouwens erg groot, hij speelt er een groot aantal instrumenten op. Morgen verschijnt zijn soloalbum Verzamelaar. Een verzameling liedjes opgenomen in de periode tussen 2012 en 2018 in zijn eigen, vertrouwde studio Wild Verband. Het zijn liedjes, die om verschillende redenen niet op eerdere albums verschenen. De meest logische reden van enkele liedjes was, dat ze in opdracht voor anderen waren geschreven. De relaxte opener Boek, een cover van het bekende You Can’t Judge a Book by It’s Cover van Bo Diddley, zet direct de toon. Je hoort meteen dat Baartmans omringd wordt door klasbakken. Uiteraard horen we zijn vaste maatjes uit zijn trio Wild Verband, Mike Roelofs en Sjoerd van Bommel, maar ook in een paar liedjes een andere rasmuzikant als Bart de Win. Omringd met zulke muzikanten kan er eigenlijk weinig misgaan. Zoals vaker combineert hij zwaardere en luchtigere onderwerpen in zijn liedjes. Mijn speciale aandacht trok het liedje Tiengemeten, over het kleinst bewoonde eilandje van Nederland (circa tien inwoners). Tiengemeten ken ik vanwege het natuurschoon, maar meer nog door de herberg, waar de voortreffelijke gastheer Hans Oosterhof jaarlijks een zestal muziekoptredens organiseert en in augustus een festival. Aanleiding tot dit lied was volgens Baartmans : “Op Tiengemeten deed ik ooit midden in de winter, vrieskou, een optreden van één liedje voor Natuurmonumenten bij gelegenheid van het jubileum van een van de bazen daar. Ik stond quasi achteloos mijn liedje Mens In De Natuur te zingen in de raamopening van een verlaten boerderij ruïne terwijl het feest gezelschap aan de overzijde van een sloot over een dijkje de boerderij passeerde. Om er te geraken was een pont, een paard en wagen en een roeiboot nodig. Later schreef ik gebruikmakend van de ervaringen op het eiland het liedje voor de Natuurmonumenten verzamel CD, maar we hebben het uiteindelijk toch niet gebruikt, want maar een song per artiest en ik had ook Stroom en die paste mooier in het geheel.”. Baartmans heeft trouwens een streepje voor bij mij, omdat hij in het Nederlands zingt met zijn karakteristieke, enigszins op Bram Vermeulen gelijkende stem. Er staan trouwens ook een paar schitterende instrumentale composities op Verzamelaar. De afbeelding op de hoes is trouwens geen schilderij op doek, maar een beschilderde gitaar! De liedjes beklijven stuk voor stuk, Baartmans voegt wederom een relaxte prachtplaat toe aan zijn toch al niet misselijke oeuvre. Hier kun je trouwens zien, waar Baartmans de komende tijd zal optreden.  
Theo Volk
Releasedatum: 7 september 2018 CRS