Napolitaan Bruno Bavota is een jonge Neoklassieke componist
en multi-instrumentalist. Sinds zijn debuut in 2010 met Il Pozzo d'Amor, maakt zijn muziek een gestage ontwikkeling door van
redelijk conventioneel naar meer avontuurlijk. Get Lost is na RE_CORDIS
reeds zijn tweede release van dit jaar. De titel is dubbelzinnig, allereerst
verwijst het naar dat je totaal kunt opgaan in zijn muziek. Het kan ook
verwijzen naar de betekenis van het werkwoord to get lost, dood kunnen vallen. Bavota
hierover : “I found myself drfting deeper into the darker side of my music. I
think people are becoming more selfish and don't seem to have time to listen to
other people who need to be heard. We don't show much empathy.”. Een mening die
ik overigens deel. Hij vat zijn gedachtes en gevoelens op Get Lost in fijnzinnige composities waarbij hij af en toe gebruik
maakt van repetitie maar ook van elektronica. Naast die elektronica, bespeeld Bavota
(geprepareerde) piano en akoestische gitaar. En hoor je fraaie strijkers in San Jupinero, Movement en (Dis)connected.
Vanaf de allereerste beluistering ging de titel volledig voor mij op. Het fraaie
album zou misschien in de smaak kunnen vallen van de liefhebbers van Bavota’s
landgenoot Ludovico Einaudi.
Theo Volk