Sinds zijn album Bad
Debt zo’n decennium geleden volg ik met groot interesse de carrière van
M.C. Taylor en ben ik regelmatig zijn “messenger” geweest. Hoogtepunt tot nu
toe was voor mij het schitterende Haw
waaraan onder andere Phil Cook essentiële bijdrages leverde. Terms of Surrender is intussen zijn
achtste reguliere album, met deze keer onder andere gastbijdragen van Jenny
Lewis, Aaron Dessner (The National) Matt McCaughan (Bon Iver, Lambchop). Zoals gebruikelijk
vertelt Hansen zijn verhalen over hoop en liefde in donkere tijden, naast hoop
stipt hij thema’s aan als ouderschap, vreugde en eenzaamheid. Wederom verpakt
in smaakvolle indiefolk en groovier dan ooit en dat bevalt me uitermate goed.
De ene keer is de inkleuring wat spannender (Old Enough to Wonder Why), de andere keer wat subtieler (Cat’s Eye Blue). Sommige liedjes
eindigen trouwens in een ouderwetse fade-out. Bij meerdere beluistering pakken
de liedjes de luisteraar onherroepelijk in. Het album werd reeds door een
aantal singles vooruitgesneld, I Need a Teacher,
Cat’s Eye Blue en Happy Birthday, Baby. In de loop der
jaren groeide het aantal fans gestaag en zal dat na het verschijnen van dit
album niet anders zijn. Half december zal hij live in De Melkweg te zien zijn,
hopelijk neemt hij de geweldige zangeres Erin Rae mee, die hem een maand nadien
ook zal begeleiden op zijn Australische toer. Zolang M.C. Taylor albums blijft
maken van het hoge niveau als Terms of
Surrender zal ik zeker zijn “messenger” blijven.