Altijd plaatjes bespreken, die binnen je comfortzone vallen
wordt op den duur ook saai. Everything
All the Time Forever van de Duitse muziekproducer en multi-instrumentalist
Jan Kerscher was een hele kluif voor mij om te doorgronden. Pas na een keer of
vijf begon het kwartje langzaam te vallen. Het persbericht spreekt over een
bijzondere mix van experimentele post-pop en indie-elektronica. De uitdaging
zal allereerst in het veelvuldige gebruik van elektronica, ik ben geen heel
groot liefhebber ervan. Daarnaast was het voor mij ook erg wennen aan de
regelmatige tempowisselingen. Zijn muzikale invloeden zijn talrijk. In zijn tienerjaren
zocht hij vooral naar de energie en positiviteit in muziek. Groepen als Beastie Boys, Rage
Against the Machine en vooral At the Drive-In waren grote inspiratiebronnen. Op
wat latere leeftijd werden Björk, Radiohead, Jeff Buckley en math rock belangrijke
pijlers. De eerste associatie die ik met de muziek van Kerscher had was
Radiohead, door de zang. Vooral de songs waarin de beats niet te
overheersend zijn, bevallen me het beste. In de positieve afsluiter Alive zingt hij een duet met Hannah
Epperson. Everything All the Time Forever
is interactie tussen rauwe energie, technische kwaliteit en emotionele zang. Op zijn Bandcamppagina zijn eventueel al enkele nummers te beluisteren.