Hoe weerbarstig David Rodriguez ook was, intuïtief denk ik dat hij best in zijn nopjes geweest zou zijn met deze postume release met de twijfelachtige titel Rise and Shine. Persoonlijk vind ik de muzikale inkleuring een geweldige aanvulling op David’s zang. Een geslaagd initiatief! Ik wist dat er sessies hadden plaatsgevonden, maar realiseerde mij niet dat er ook opnamen waren gemaakt. We hadden met regelmaat contact, en zouden elkaar ontmoeten, maar het kwam er niet van, want het volgende wat ik hoorde was dat hij was overleden. Hij was (die laatste periode) erg op zichzelf. De mensen in zijn directe omgeving waren op één hand te tellen. Of zijn wantrouwen jegens de medemens terecht was kon ik niet beoordelen, maar ik vermoed dat hij door ervaringen over jaren hem zo gevormd had. Hij zou ooit bij een Lucinda Williams optreden het voorprogramma verzorgen in de prestigieuze muziektempel Paradiso. Een vriendendienst waarvoor hij naar eigen zeggen vijftig euro zou ontvangen. Volgens Lucinda’s toenmalige manager mocht hij daarmee al lang blij zijn. Het kwetste hem. Het concert vond uiteindelijk niet plaats, omdat Lucinda ziek werd. David was niet altijd gemakkelijk in de omgang. Hij kon af en toe verbitterd overkomen. Toch kwamen structuur en regelmaat weer ietwat terug in zijn bestaan, de laatste jaren. Hij accepteerde zijn bestaan in Nederland, en waardeerde de kleine dingen die zijn bestaan kleurden.
The Rhythm Kings bestaat uit Dusty Cigaar, Danny van ’t Hoff en Rafael van Schiddessen, en de opnames werden gemaakt in Studio Helmbreker te Haarlem. De negen nummers verschenen allemaal op eerdere platen van David Rodriguez, en vinden hier wat mij betreft hun definitieve versie. Mogelijk kun je het album beschouwen als een soort van “best of”. Een aantal van de nummers die je aantreft op Rise and Shine kennen meerdere uitvoerende versies. Er is een greep aan songs genomen van zijn vroegste cd’s (The True Cross en Forgiveness) tot aan The Lonesome Drover (van 2004). David laatste album; Racing Aimless (2012) is hier niet vertegenwoordigd. Zijn gevoel voor bedachtzame songs sprak mij altijd aan, en wanneer hij op zijn praatstoel zat kon hij ook vermakelijk verhalen vertellen. Hij greep graag terug op zijn beginperiode in de muziek, en de redenen waarom hij de USA moest verlaten. Of die redenen terecht waren heb ik moeten aannemen. Spijtig dat hij zo onverwacht stierf, en zo abrupt wegviel. We kunnen bij het beluisteren van dit album slechts is weemoed terugdenken aan hem. Zijn dochter Carrie werd enorm succesvol met Chip Taylor, en nam de (familie)fakkel over, ook al ervaar ik haar muzikale aspiraties tegenwoordig minder dan voorheen. Of David’s broer Philip nog actief in de muziek is weet ik evenmin. Op 18 oktober vindt een presentatie plaats van deze plaat te Dordrecht, en de dag erop tref je The Rhythm Chiefs aan op Ramblin’ Roots te Utrecht.
Rein van den Berg
Releasedatum : 18 oktober 2024 Continental Song City
Website : https://www.bluestownmusic.nl/new-release-david-rodriguez-the-rhythm-chiefs/