De afgelopen jaren zat het Michelle David op persoonlijk
vlak bepaald niet mee. Voorganger The
Gospel Sessions Vol. 3 stond volop in het teken van het verlies van
dierbaren, waaronder haar eigen moeder. Op muzikaal gebied ging het juist wel
voor de wind, want ze werd onder andere genomineerd voor een Edison. Echter
vlak voor een toer werd de diagnose borstkanker geconstateerd. Uiteraard sloeg
die boodschap bij haar en haar naaste omgeving in als een bom. Toch besloot ze
te gaan toeren, zonder haar begeleiders op de hoogte te brengen. Ze wilde niet
dat het sfeer zou gaan bepalen tijdens die tournee. Het toont aan dat Michelle
een sterke vrouw is. Slechts enkele weken na de geslaagde operatie mocht ze een
geweldig optreden verzorgen voor Koning Willem-Alexander en Koningin Maximá op
Bevrijdingsdag 2019. Intussen is ze weer genezen verklaard. Het kon niet anders
dan dat The Gospel Sessions Vol. 4 over
haar persoonlijke leed zou gaan en hoe ze dat overwonnen heeft. Het album heeft
de positieve ondertitel Victory! meegekregen.
Opener Good Good Good maakt
meteen duidelijk dat het een album vol bruisende energie en positieve
levenslust is geworden. Was het eerste album nog vrij basaal, werd het geluid
op de volgende albums steeds gevarieerder en avontuurlijker. Voor het eerst verkent Michelle samen met
Onno Smit en Paul Willemsen de muziek uit het Caribisch gebied, met als resultaat
het heerlijke reggaenummer Oh My My en
het onweerstaanbare Latin nummer Victory!. Ook
reist men geregeld af naar Afrika en
hoor je in Myshel en You Are invloeden uit de Afrobeat terug.
De Afrikaanse instrumental R'Fissa
werd geschreven na hun reis naar Marokko. Ook tapt men veelvuldig uit het
soulvaatje; northern soul, boogaloo, Afro soul en Chicago en Memphis soul. Met
vooral duidelijke invloeden van de muziek van Curtis Mayfield. Als godvruchtig
mens komt het geloof af en toe in haar teksten voor, zonder dat het drammerig
wordt. Zo citeert ze in Yes I Am
uit de bijbel, Genesis 4:9 : “Am I my
brother’s keeper?” Welke vraag ze volmondig met “Yes I Am” beantwoordt. “Toen ik
ziek was namen er ineens allerlei mensen contact met me op, waar ik jaren niet
van gehoord had. Wildvreemden ook. Het mooist was een mail van de manager van
de Amerikaanse R&B-zanger Kem, die ik maar één keer ontmoet had. Zij stak
me echt een welgemeend hart onder de riem. Dán zie je ineens wie je vrienden
zijn. Ik vind het mooi als mensen om elkaar geven en voor elkaar willen zorgen
in plaats van weg te kijken. En zie er het Bijbelse verhaal van Kaïn en Abel in
terug.”, aldus Michelle. Het trio heeft intussen een passende naam voor hun
muziek gevonden, Rhythm and Gospel. Het geluid op het nieuwe album is nog
voller geworden dankzij meer strijkers,
percussie, blazers en zelfs analoge synthesizers. Toch waakt men er voor dat
het geluid authentiek en vooral organisch blijft. The Gospel Sessions Vol. 4 laat een groep horen die nog steeds
verder evolueren, maar daarnaast een gevarieerd, energiek en vooral ijzersterk
album afgeleverd hebben. Need I say more?