Ruim een decennium bestaat de rockband uit Brooklyn, New
York, in een vaak wisselende samenstelling. Nooit kon de luisteraar op voorhand
voorspellen, wat het bij een nieuwe release te wachten stond. De groep vaart
namelijk altijd haar eigen, onvoorspelbare koers. Hun achtste album Mercy is echter al het derde album in
dezelfde bezetting. Het betekende dat de groep wat meer de verdieping van hun
geluid kon gaan zoeken. Het album werd live en analoog opgenomen in de Serious
Business Studios door Travis Harrison met minimale overdubs. Hierdoor weten de
songs nog meer te beklijven, vooral in het meer dan tien minuten durende, wat
psychedelische prijsnummer Wading in
Dirty Water. Hierin wedijveren toetsen en gitaren om de hoofdrol, waarbij
dit gevecht wat mij betreft onbeslist eindigt. Na de climax wordt de song
voortreffelijk afgebouwd naar het rustige einde. Deze uitbarsting wordt gevolgd
door de uiterst spaarzame pianoballade Fallin’
Thru. Misschien wel het meest passioneel is Children All Over the World met spetterend gitaarspel. De
synthesizers vertonen hier trouwens duidelijke invloeden van de stadionrock uit
de jaren tachtig. Tot de hoogtepunten reken ik ook het aanstekelijke Call the Dr., overgoten met een
countrysausje. Ook in opener Cool Water
zijn countryinvloeden te horen. Op Mercy zoekt
The Men met succes de verdieping, bovendien was het een uitstekende keuze om de
songs live in de studio op te nemen.