Vier jaar terug bracht singer-songwriter Judy Blank het bijzonder fraaie Morning Sun uit. Opgenomen in Nashville met producer Chris Taylor (Elle King, Miranda Lambert, The Wood Brothers) en begeleid door klasbakken als gitarist Ethan Ballinger en pedalsteelvirtuoos Smith Curry, bekend van albums van levende legendes als Willie Nelson, Dolly Parton en Lee Ann Womack. Het is een Americana album van uitzonderlijke klasse.
Sindsdien verschenen nog een tweetal ep’s en schreef ze ook geregeld nummers samen met anderen. Recentelijk schreef ze nog samen met Paul Zoontjens het aanstekelijke Finding My Way voor diens album Falling Star.
De nieuwe EP Saddies is het eindresultaat van een periode met mentale problemen, die leken op een soort burnout. Muziek werd haar therapie. Judy is een liefhebber van Motown, vooral Tears of a Clown van Smokey Robinson is een van haar favoriete liedjes. Verder luisterde ze naar crybabies als Nick Drake, Christian Lee Hutson en Julia Jacklin. Overigens hoor ik de invloed van Nick Drake absoluut niet terug op Saddies.
Opener I’m a Mess spreekt meteen boekdelen. Zo zingt ze daar ergens “I confess, I’m a mess”. Donkere thema’s als mentale druk, angsten en FOMO (Fear of missing out) passeren de revue. Maar altijd met de nodige zelfspot. Muzikaal gezien is Saddies gelukkig licht van toon.
Ze produceerde de EP samen met Roy van Rosendaal (Figgie, Le Motat, Nonchelange) in diens studio. Ironisch genoeg is die gevestigd in een voormalige GGZ-instelling. De sarcastische eerste single Karaoke werd reeds zeer goed ontvangen door zowel nationale als internationale pers en radio. Boys Don’t Cry is een cover van het nummer, waarmee The Cure zichzelf eind jaren zeventig op de kaart zette.
De uitstekende tweede single Confetti werd geschreven samen met Jordan Garfield. Garfield is een singer-songwriter uit Chicago, maar nu woonachtig in Nederland, samen met Duncan de Moor, oftewel songfestivalwinnaar Duncan Laurence. De Franse hoorn is hier de kers op de taart. Afsluiter Lost at Last laat me terugverlangen naar de veel te vroeg overleden Judee Sill.
Het fraaie Saddies verschijnt zowel digitaal en cassette. Dat het verschijnt op cassette is niet zonder reden. Bij Judy hadden ze vroeger thuis geen platenspeler. “Mijn moeder had wel een cassettespeler in de auto met een oranje bandje van Tracy Chapman, die stond eeuwig op repeat. Ik heb aan die ritjes ook de liefde voor het cassettebandje aan overgehouden: ik heb nog een oude speeldgoedcassetterecorder en een Sony walkman, mede daardoor komt mijn nieuwe EP ook op een cassettebandje uit. Ik hou ervan om de nostalgie te bewaren.”.
Theo Volk
Releasedatum : 22 april 2022 V2 Records
Website : https://www.judyblank.com
Judy Blank live :
30-04 EINDHOVEN : Café Wilhelmina
03-05 UTRECHT: TivoliVredenburg
09-05 AMSTERDAM : Bitterzoet