Aan het eind van de vorige eeuw bracht het toen nog
piepjonge Kalmthoutse folktrio Laïs door dank zij een optreden op het Dranouter
festival, waar ze met grote bewondering werden gadegeslagen door Emmylou
Harris. De single ’t Smidje deed de
rest. Van hun debuutalbum Laïs werden
meer dan 50.000 exemplaren verkocht, ongehoord veel voor een folk album. 7.000 daarvan
vonden hun weg naar Frankrijk, doordat ze daar als support act van Sting optraden.
Hun groepsnaam is ontleend aan het Keltische woord voor stem. Het was hun
hemelse zang, die toen vele harten veroverden, inclusief het mijne. De zang in
opener Isabelle bezorgde me, na het
een aantal jaren niet gehoord te hebben, direct weer kippenvel. Op hun eerste albums bleven ze redelijk dicht
bij de traditionele folk. Maar het experiment wordt zeker niet geschuwd in hun
repertoire, zoals bijvoorbeeld Joskesong
bewijst. Hun eerste twee albums Laïs
en Dorothea zijn het best
vertegenwoordigd met ieder vier songs. Met cultheld en psychedelische
folkzangeres Linda Perhacs zingen ze diens Chimacum
Rain. Maar de luisteraar wordt ook getrakteerd op enkele songs van hun
recente albums Midwinter Tales 1 & 2.
25 is een mooie selectie uit het
fraaie oeuvre van deze Kalmthoutse dames. De latere albums bewijzen dat hun
stemmen meer gerijpt zijn en dat ze gezien hun leeftijd nog zeker met gemak 25
jaar aan vast kunnen plakken.