Op dit moment vertoeft Judy Blank in Amerika en is daar support
act van de doorgewinterde zangeres Sarah Peacock. Net als Dawn Brothers en Ilse
DeLange was ze vorige maand te zien in Nashville op Americanafest, het grootste
festival op het gebied van folk, roots en Americana in de wereld. In een kleine
week tijd zijn daar een paar honderd artiesten te zien, een mix van bekende
klasbakken als Malcolm Holcombe en North Mississippi Allstars maar ook veelbelovende
artiesten als Roseanne Reid, Sunny War en Orville Peck. Het is snel gegaan met
de carrière van Blank sinds 2013. Haar vorig jaar verschenen album Morning
Sun, opgenomen in Nashville, werd door mij met groot enthousiasme
ontvangen. De nieuwe EP Morning After
ontstond wederom daar. Het balletje kwam in Nashville overigens aan het rollen
dank zij Oliver Wood van The Wood Brothers, die Blank in contact bracht met bevriende
musici. Ze bewandelt deze keer wat nieuwe wegen, de aanstekelijke single Goldmine neigt naar indierock. Mooiste track vind ik het sobere en ingetogen Pretty Far, omdat hier haar mooie stem
het beste uit de verf komt. Het fraaie 1995,
verwijzend naar haar geboortejaar, stond reeds op Morning Sun, maar past volgens Blank uitstekend bij de thematiek
van Morning After. De EP wordt op 6
november ten doop gehouden in EKKO, in haar thuisstad Utrecht.
Theo Volk