Het leven hangt vaak van toevalligheden aan elkaar. Zou Jan Willem ooit Ruud van den Boogaard hebben leren kennen, als hij niet was blijven zitten in de vierde klas van de lagere school? Ze kwamen bij elkaar in de klas te zitten en werden al snel dikke vrienden. Ruud leerde Jan Willem gitaar spelen en gaf hem ook zijn eerste gitaar. Rond hun zestiende hadden ze samen al hun eerste bandje, Sez, You. Ruim veertig jaar later bestaat de vriendschap nog steeds tussen beiden en maken ze samen nog steeds muziek. Op zijn vorige boekcd Dry Good & Groceries bracht Jan Willem met Building a Dream een ode aan zijn vriend.
Nu wordt op zijn nieuwe boekcd Kouwe Kermis de moeder van Ruud geëerd. Bijna dagelijks kwam Jan Willem bij Ruud over de vloer en voelde zich er thuis. Zoals gebruikelijk in de jaren zeventig was Mientje van den Boogaard huisvrouw en was ze er altijd als haar kinderen thuiskwamen. Het fraaie, ingetogen liedje Mientje van den Boogaard,waarop René van Mierlo meezingt, is niet alleen een ode aan haar, maar ook een hart onder de riem voor het verlies van haar man Tom in 2016.
Naast Ruud speelde het bruine Café Wilhelmina een belangrijke rol in de ontwikkeling van de passie voor muziek van Jan Willem. In zijn tienerjaren ging Jan Wilem met fiets en vervolgens de bus vanuit Knegsel op zondagmiddag vaak naar Eindhoven om daar vooral bluesartiesten te zien . Die mooie ervaringen leverde het uitbundige Café Wilhelmina op.
Kouwe Kermis is het derde deel van zijn Brabantse drieluik. Het eerste deel was het fraaie Laagstraat 443, vernoemd naar het woonadres van Ruud, waar het album werd opgenomen. Met fraaie liedjes als Cis Verdonk, Kortsten Dag, Marionneke Sanders (een klasgenoot van mij op de middelbare school heette ook zo) en natuurlijke het duet As Ge Ooit met Gerard van Maasakkers. Het was Gerard, die Jan Willem ooit aanmoedigde om ook eens in het Brabants te gaan zingen. De verwijzing naar As Ge Ooit in Verloren Zoon is dus niet toevallig en een soort eerbetoon.
Jan Willem was in zijn jeugd altijd erg opgewonden als hij ging verjaren, kon niet slapen, omdat hij nieuwsgierig was wat hij voor cadeaus hij zou krijgen. Het mooiste cadeau ooit was voor zijn zevende verjaardag, een gele kanariepiet van zijn opa. Nog Niet Jarig schreef hij samen met Guus Meeuwis, het enige liedje waarbij hulp kreeg van iemand anders. Overigens schrijft Jan Willem al heel lang mee aan het repertoire van Meeuwis.
Een belangrijke jaarlijkse gebeurtenis in het jonge leven van Jan Willem vormde de kermis. Hij woonde slechts een grasveld verwijderd van het kermisterrein. De kermis begon altijd de tweede zondag van september. Een week voor aanvang kwamen de attracties binnengedruppeld. Na schooltijd hing hij er altijd rond en als het mocht hielp hij mee opbouwen. De enige attractie waar hij inging was de zweefmolen, de opener van het album heet dan ook Laat het Leven Maar Zweven.
In het vlak bij Knegsel gelegen Vessem kwam Jan Willem eigenlijk nooit. Hij reed er alleen doorheen op training met zijn racefiets en later op zijn brommer op weg naar de slagerijschool in Tilburg. Begin twintig moest hij er eens zijn voor het aanvragen van een uitkering. De ontmoeting met de ambtenaar die de aanvraag behandelde is hem altijd bijgebleven . Jan Willem wilde toen graag beroepsmuzikant worden, maar kreeg toen de mededeling dat hij dat volledig uit zijn hoofd kon zetten, omdat daar in die regio geen droog brood mee was te verdienen. Zo’n twee decennia later, intussen een gearriveerd artiest, is hij terug in Vessem op zoek naar sponsors voor zijn boekcd Dry Good & Groceries. Beerze Bierbrouwerij uit die plaats werd toen een sponsor en is dat nog steeds. Sterker nog, Kouwe Kermis werd daar in “De Jachtkamer” opgenomen.
De Negende Zaligheid kan gezien worden als een bedankje voor deze jarenlange samenwerking. Hij zingt hierop een duet met Bertus Borgers, die uiteraard ook zijn saxofoon meebracht. Jan Willem vertoeft graag in de Auvergne, dankzij de warme accordeon van rasmuzikant Roel Spanjers krijgt Kom Maar Bij Mij een Frans tintje. Dit wordt nog versterkt door het gedeeltelijk Franstalige duet wat hij zingt met Floor Henkelman (AKA Fleur).
Alhoewel hij gesetteld is in Diemen, vier gezonde kinderen (uit twee huwelijken) heeft en een lieve vrouw, kan hij soms ook dromen over terug verhuizen naar de Brabantse Kempen, waar zijn wortels liggen. Hierover handelt de afsluiter en titelsong Kouwe Kermis. Die nostalgische gevoelens werden heel erg aangewakkerd toen de wereld door Corona tot stilstand kwam en hij veel tijd kreeg om te mijmeren.
Het prachtige boek bevat naast de nodige persoonlijke ontboezemingen ook veel foto’s uit zijn familie archief en de nodige foto’s van Brabantse kermissen uit de jaren zeventig. Het is voor mij als Brabander altijd een verademing om Jan Willem in zijn moerstaal te horen zingen, hopelijk is het niet zijn laatste Brabantstalige album.
Het bijzonder fraaie en nostalgische Kouwe Kermis hebben we dus aan Corona te danken, het leven hangt echt van toevalligheden aan elkaar.
Theo Volk
Releasedatum : 21 januari 2022 Royal Family
Website : https://jwroy.nl