Officieel
is de nieuwe CD van Madeleine Roger nog niet verschenen. Je kon wel alvast een
exemplaar (slipcase) kopen tijdens haar onlangs afgeronde tour in Nederland, en
mogelijk heeft Lucky Dice een aantal exemplaren van Nerve voor de verkoop weten
te bemachtigen, zoals de titel vooralsnog luidt. Ik sluit in principe niet uit
dat deze “advance” release mogelijk gaat afwijken van de uiteindelijke nieuwe
plaat die bedoeld is, een half jaar na nu. Madeleine wist mij te vertellen dat
ze een label had gevonden. Overigens de tien songs op deze plaat zijn geen
akoestische voorstudies, maar kenmerken zich als afgeronde songs. Dit nieuwe
product werd door niemand anders dan Josh Kaufman geproduceerd. Oftewel, kwam
tot stand onder goedkeurend oog van dezelfde artistiekeling die veelal
betrokken was bij albums van o.m. The Hold Steady en Craig Finn, en samen met
Anais Mitchell leven blies in Bonny Light Horsemen. Sla Wikipedia eropna,
Kaufman is spin in een muzikaal web, en dat impliceert indirect goed nieuws
voor Madeleine Roger. Tenslotte niks mis wanneer talent wordt erkend en succes
naar je toe komt rollen! Cottonwood, haar debuut, gaf al aan dat er potentieel
meer in het verschiet lag, en Nerve (een serieuze groeiplaat) is de volgende
scheut van iets moois dat in ontwikkeling staat.
Afgelopen concertgangers werden door Madeleine al veelvuldig getrakteerd op nieuw geschreven materiaal. Enerzijds is dat prettig, maar soms zo’n eerste keer doen sommige nummers toch ietwat abstract aan nog. Zo na een paar luisterbeurtjes komt de meerwaarde van dat recente werk veel beter tot zijn recht. De tien nummers op dit schijfje van deze zangeres uit Winnipeg zijn puntgaaf qua compositie. Gemiddelde klokken ze rond de drie minuten. Het is ook hier waar ik de vergelijking met een vroege Joni Mitchell vind opgaan. Niet zo zeer wat zang betreft, maar wel het afleveren van een coherent sterke song. Persoonlijke nummers bovendien, zoals van een relatie die voortijdig eindigde. Het duurde een paar jaar alvorens Cottonwood opvolging kreeg, dit uiteraard mede doordat Corona een streep door de wereld trok. Wel bleek die periode uitermate geschikt om muziek te schrijven. Benieuwd wat Madeleine ons in de toekomst nog meer gaat voorschotelen, want ik hou wel van deze vorm van musiceren.