Ik krijg steeds meer de indruk dat ik achter de
muziek aanloop. Ik hoef niet meer zo nodig. Ik beperk mijzelf qua
muziekbeleving alsmaar meer. Niet is er de noodzaak om muziek die zoal uitkomt,
binnen de genres waar ik mij thuis voel, te absorberen zoals ik dat
gebruikelijk deed. Ik blijf in principe openstaan voor muziek, maar veel van
wat zoal wordt uitgebracht, blijkt mij minder te boeien dan voorheen. Leyla
McCalla verraste mij indertijd (tien jaar geleden) met haar debuut Vari-Colored Songs : A Tribute to Langston Hughes. Een indrukwekkend album. Het is een
Roots georiënteerde plaat, met vooral ruimte voor traditionele instrumenten. Ik
heb haar daarna ook live gezien. Ze had wat mij betreft de allure van een
zelfstandige en krachtige persoonlijkheid. Een vrouw met een interessante en
geloofwaardige boodschap. Vooral haar album Breaking the Thermometer vond ik
ronduit geweldig. Die veelzijdige plaat bleek in de eerste plaats een zeer
persoonlijk verhaal, en vooral de geschiedenis van haar ouders, werd enorm
transparant uit de doeken gedaan. Enerzijds een droeve constatering van
geschiedkundige feiten, anderzijds gaat het over de veerkracht van een familie.
Het staat en stond zo ver van mijn eigen beschermde wereld, maar het maakte dat
ik veel respect kreeg voor Leyla McCalla. Het is juist dat integere album dat
mij deed uitkijken naar Sun Without the Heat, en juist omdat Leyla iets te
vertellen heeft. Met name muzikaal weet ze mij ditmaal echter te raken.
Eigenlijk heb ik helemaal geen zin om muziek te kwalificeren met sterren alsof je daarmee wil suggereren dat de ene plaat beter is dan de andere, alsof het een wedstrijd betreft. Muziek beleven is en blijft een persoonlijk iets. Het ene spreekt je meer aan dan het andere. Leyla’s boodschap is wat mij betreft onveranderd. Door hetgeen wat zij doet verbreedt ze mijn perspectief, en daarmee blijft mijn interesse naar haar muziek intact. Ik onderga haar haar nieuwe album weliswaar minder intens dan de vorige, toch valt er weer veel te genieten. Haar advies neem ik ter harte terwijl ik luister naar Give Yourself a Break. Het hoeft niet altijd diep of meeslepend te zijn. Je mag en kan ook gewoon genieten van muziek, zonder dat daarmee per se een statement gemaakt wordt. Sun Without the Heat is daarmee voor mij een plaat van iemand die gewoon iets moois heeft willen maken voor haar luisteraars. Sun Without the Heart is simpelweg een mooi album. Wederom een pure plaat van een gedreven artiest!
Rein van den Berg
Releasedatum : 12 april 2024 ANTI Records
Website : https://leylamccalla.com/