Liefde laat zich niet plannen. In 2013 raakte singer-songwriter Andy Clark verliefd op partner Rachel, net op het moment dat hij een
contract had getekend om zeven maanden in Dubai te gaan werken. Gelukkig hield
de prille liefde stand, met dank aan Skype. Tot dan had zijn leven weinig
structuur, maar dat veranderde na terugkomst in Engeland. Hij werd vader van
zijn oogappels Rory (4) en Phoebe (2), grappig genoeg net als mijn zus en ik
precies een week na elkaar jarig. Ze staan afgebeeld op de vrolijke en
vertederende hoes. Het ouderschap vormt af en toe een onderwerp in zijn
liedjes. Zo worden zijn kinderen verwelkomd in opener en eerste single Welcome to the party. En Sunny Boy is een ingetogen ode aan zijn
zoon met bijzonder fraai snaren- en toetsenwerk. Zijn eigen, kernachtige
omschrijving van het album is :” I Love
Joyce Morris serves as a time capsule, offering singer-songwriter fans of
all ages to rewind ones own actions, goals, dreams and heartache. “. Uit
onderling contact blijkt Andy een nogal eclectische muziekliefhebber te zijn.
Af en toe klinken die invloeden door. Zo is Socks
and Shoes duidelijk beïnvloed door de muziek van Electric Light Orchestra
en door Beatleskoortjes. Het nummer wordt voorafgegaan door het aanstekelijke
countrynummer Daddy Please, waarin de
hamvraag wordt gesteld “Daddy daddy daddy please, help me daddy, tell me this.
I want to know so much but the top of my list is, why is the world the way it
is?”.
Andy heeft een uitstekende neus voor goed in het gehoor liggende liedjes,
dat bewijst bijvoorbeeld But for You
wel. Een liedje wat over hemzelf gaat, maar eigenlijk een verkapt liefdesliedje
is. Voor de uitgebreide inkleuring van de liedjes had hij de beschikking over
vakkundige muzikanten als Sam Cummings (el. gitaar en bas), Alex Lacey (drums),
Paul Hutchinson (synthesizers, percussie en achtergrondzang), Jack Chandler en Jack
Davis (blazers), Alasdair Simpson (blazers, tuba en bas), Simon Brady
(mandoline), Tom Johnston (staande bas en lap steel) en Scott Poley (pedal
steel). Drums op Welcome to the Party speelde de recent overleden Norman Cooke. De
titel van het album is overigens een verwijzing naar Joyce Morris, een vrouw die
in Andy’s woonplaats Eccleston de oude traditie van appels verbouwen in ere
herstelde. Na haar dood een paar jaar geleden werd een appelsoort naar haar
vernoemd. I Love Joyce Morris is
overigens niet het debuut van Andy. Onder de naam Liam Brady bracht hij al het
album LHO uit. Die artiestennaam werd
ooit voor hem verzonnen door producer Chris Hughes (Tears For Fears, Paul
McCartney, Robert Plant). Mijn inschatting is dat het gevarieerde I Love Joyce Morris een groot aantal
muziekliefhebbers gaat aanspreken, zowel jong als oud. Voor mij behoort het in ieder
geval tot mijn oogappels van dit jaar.