Hoop voor betere dagen. Je druk maken over de toekomst, zeker omdat het heden al bijna door je vingers glipt. Huidige globale ontwikkelingen baren mij zorgen. Het zijn ongetwijfeld ook thema’s die veel Amerikanen bezighouden. Angst is veelal een slechte raadgever. De wereld verandert als een malle. Niet alleen verschuift de welvaart, het milieu trekt steeds meer frequent aan de alarmbel. Niet dat ik China of India hun economisch welvaren misgun, allerminst, maar steeds meer blijkt dat aan welvaart een prijskaartje hangt. De gezegde “Wie dan leeft wie dan zorgt” moet nodig geactualiseerd worden. Jason Erie is niet geboren met een gouden lepel in de mond. Hij groeide op in het Noordelijk New Jersey. Zijn vader speelde gitaar in de kelder, althans tot de scheiding van zijn ouders. Zijn vader ging gebukt onder depressies, en zijn moeder leverde strijd met verslaving. Muziek werd iets waarin hij op kon gaan. Hij speelde met de New Yorkse band Waking Up East voor een periode van vijf jaar, en vroeg zich af of hij hiermee verder moest gaan. Na een muziek-loze periode verhuisde hij met vrouw en pasgeboren zoon naar Nashville. Hij voelde zich snel thuis.
"Oh my father was an honest man
Gave his life to the union for a gold watch and some land
Oh my mother god rest her soul
Was a fighter and a drinker since I’m six years old… but I let that go"
Gave his life to the union for a gold watch and some land
Oh my mother god rest her soul
Was a fighter and a drinker since I’m six years old… but I let that go"
De thema’s van deze plaat zijn grimmig. Een Amerika in verval. Een Amerika dat glorieuze tijden heeft gekend, en nu met regelmaat de wereld, middels hun gekozen leider, uitdaagt en tart. Een zakenman die zijn rol speelt op het scherp van de snede. Een meer harteloze samenleving lijkt het gevolg. Amerika was in het verleden niet zelden een koploper van nieuwe ontwikkelingen, maar tegenwoordig leren ze ons eerder dat we de door hun ingeslagen weg moeten mijden. Het roer moet drastisch om. The Art of Letting Go gaat over persoonlijke kwesties zoals verslaving, liefde, verlies en acceptatieprocessen die horen bij het ouder worden. Niets nieuws onder de zon, echter de eerlijkheid en de eenvoud van Jason’s bewoordingen maken dit een verdomd sterk album.
"Have you read the latest headline words painted black and white
The factories all stop on their production line
And this country’s hearts been broken since they all quit making sense
No need for cracked and calloused hands
I heard the folks just up and left after the carnival skipped town
Vacant concreate parking lots turned chained off canvases
Where oil stains the ground
And we’re all looking for something that we’d all kill to get back
Before these calloused hands had cracked"
The factories all stop on their production line
And this country’s hearts been broken since they all quit making sense
No need for cracked and calloused hands
I heard the folks just up and left after the carnival skipped town
Vacant concreate parking lots turned chained off canvases
Where oil stains the ground
And we’re all looking for something that we’d all kill to get back
Before these calloused hands had cracked"
Releasedatum: 26 oktober 2018 Eigen beheer
Website: https://www.jasoneriemusic.