De meesten van onze generatie, die iets
hebben met Americana, kennen Eric Taylor’s gelijknamige plaat die verscheen in
1995 op Watermelon Records, en in ons land onder de aandacht werd gebracht door
Munich Records. Wat een eeuwigheid geleden alweer! Zijn LP Shameless Love gaat
zelfs aanzienlijk verder terug; 1981. Met zang van zijn toenmalige echtgenote;
Nanci Griffith. Nanci is het bewijs dat dromen echt zijn, vermeldde Eric op de
achterzijde van dat album, maar het huwelijk zou niet lang daarna stranden. Ik
word enigszins weemoedig bij het kijken naar de geënsceneerde hoes van
Shameless Love. Eric op de voorgrond, en Nanci rechts, naar buiten kijkend. Eric’s
allereerste opnames (drie stuks) vind je terug op de plaat Through The Dark
Nightly. Een samenwerking met andere artiesten uit Houston en omgeving. Eind vorig
jaar werden we aangenaam verrast door de CD getiteld Early Eric Taylor uitgegeven
door Eric’s weduwe Susan Lindfors Taylor. Een dankbaar product, die mede
dankzij de hulp van vrienden tot stand kwam. Het betreffen opnames uit 1975 en
1978 uitgesmeerd over twee schijfjes. Leuk te vermelden is dat de opnames
opmerkelijk fris klinken. Veel beter dan ik had verwacht. Eric streefde niet
naar perfectie, hij wilde in de eerste plaats dat zijn muziek authentiek moest
zijn.
Het is meer dan terecht dat deze opnames beschikbaar zijn gemaakt. Het betreft een jonge artiest die geëngageerd zijn werk doet. Nummers die overwegend afkomstig zijn van twee concerten te Anderson Fair. Iedereen die een concert van Eric heeft meegemaakt zal door deze opnames weer herinnerd worden aan dat concert van toen. Ik althans wel. Een Eric die al pratend zijn nummers aaneenreeg. Soms een grap, soms serieus, soms ietwat nukkig. Een aantal nummers die je kunt horen op deze liveplaat vind je terug op Shameless Love, zoals East Texas Moon, Featherbed en Shermann Karmann. Ook Virginia’s Photograph verscheen eerder, maar voor het overige zijn het voor mij, onbekende songs van bevlogen Eric Taylor. Ook Nanci laat even van zich horen. Het traditionele Goodnight Irene krijgt een uitvoering, evenals een uitstekende cover van Paul Siebels Jack-Knife Gypsy. Persoonlijk ben ik enorm blij met deze CD. Dit album is een soort standbeeld voor een artiest die verschillende ijzersterke songs heeft geschreven. Hij leek mij niet altijd een gemakkelijk mens, zeker niet voor zichzelf, maar zijn muziek blijft oprecht en eerlijk. Luister naar Straight Talk/Sweet Talk, en je hoort hoe hij de aandacht van zijn luisteraars vasthoudt. Vasthield moet ik helaas zeggen. Het album Early Eric Taylor is een waardevol document en brengt de herinnering aan deze singer-songwriter vers in het geheugen. Jammer dat ontbreken van een Europese distributie deze opnames niet voor iedereen toegankelijk maakt.