Afgelopen zaterdagavond was op de VRT een herhaling te zien van een aflevering uit de populaire serie “Eigen Kweek”. In die aflevering bezoeken een aantal hoofdrolspelers het echt bestaande café Des Touristes (tegenwoordig een brasserie) in Ploegsteert. De naam van dat plaatsje was ook de titel van het tweede album, waar de band van Wannes Cappelle en zijn kompanen mee doorbrak.
Het succes werd hierna bestendigd met albums als Nie Voe Kinders, Calais en Skepsels. Daarnaast bracht Cappelle de prachtige EP Dit Is de Bedoeling uit samen met zijn Nederlandse zielsverwanten broeder Dieleman en cellist Frans Grapperhaus. Het toeval wil dat Grapperhaus de partner is van Maaike Cafmeyer, een van de hoofdrolspeelsters in de eerder genoemde serie “Eigen Kweek”. Wat deze Cafmeyer gemeen heeft met Cappelle is dat beiden een zwaar West-Vlaamse accent hebben. Dat zingen van Cappelle in dialect heeft zijn muziek voor mij altijd iets authentieks gegeven. Vandaar ook dat ik deze groep vanaf het begin gevolgd heb.
Helaas stond het nieuwe album Het Langste Jaar in het teken van het overlijden van bandlid Tom Pintens. Ondanks zijn ongeneeslijke ziekte werkte hij nog volop mee aan het album. Het titelnummer werd reeds in oktober uitgebracht. Het nummer werd door de overige bandleden op zijn begrafenis gespeeld, een automatische piano zette er de exacte pianopartij neer die Pintens als producer nog zelf in de studio opnam. Het nummer werd door Wannes Cappelle eerder geschreven voor een overleden familielid.
Een titel als Den Tijd die Ons Nog Rest spreekt natuurlijk boekdelen. Net als Boudewijn de Groot twee jaar terug schreef Cappelle een prachtig eerbetoon aan onze blauwe planeet, Moeder Aarde. Vooral de vergelijking van de aarde met het menselijke lichaam hier is fraai en inventief. Het behoort zeker tot mijn favoriete liedjes op Het Langste Jaar. Het nieuwe album past zonder moeite in het rijtje van prachtige voorgangers. Als eerbetoon aan Tom Pintens en het overleden familielid van Cappelle hieronder integraal de tekst van Het Langste Jaar:
“Morgen gaat 't een jaar zijn da' we
Onder d'n hemel, helledonker
Met een bloemk' en wa' gestamel
U aan d' eirde wereschonken
Omdat de dagen mie zo kwellen
Schrap ik ze van de kalender
Al èt 't weinig zin te tellen
Aan dit einde komt geen ende
Ach, weet j' in hoeveel tijd
Da' zulk verdriet verslijt?
Ben 'k u voor altijd kwijt?
U voor altijd kwijt?
Schreien doen we ondertussen
Meer en meer al zonder tranen
Soms kan maar één gedacht' ons sussen
We zijn naar u onder bane
We bluven zoeken, 't is beloofd
Naar een lichtje in de verte
Maar we wierden bruut beroofd
Gie zat zo diep in ons herte
Ach, weet j' in hoeveel tijd
Da zulk verdriet verslijt
Ben 'k u voor altijd kwijt?
U voor altijd kwijt?
'T langste jaar, dit is 't langste jaar
'T langste jaar, hoe zwaar dat de leegte weegt”
Theo Volk
Releasedatum : 19 januari 2024 Unday Records
Website : https://www.hetzesdemetaal.be/
Het Zesde Metaal live :
28-02 GRONINGEN : Vera
29-02 UTRECHT : TivoliVredenburg
01-03 MIDDELBURG : De Spot
02-03 AMSTERDAM : Paradiso (uitverkocht)
08-03 ROTTERDAM : Rotown
09-03 BREDA : Mezz
14-03 MAASTRICHT : Muziekgieterij
Helaas zijn de voorstellingen in België uitverkocht, alleen voor de tweede voorstelling op 28 maart in De Zwerver in Leffinge zijn nog enkele kaartjes!