Ik ben een enorme liefhebber van Mark
Erelli’s muziek. Het maakt mij bij voorbaat ongeschikt als een onafhankelijke
criticus. Hij bleef productief over de jaren, zowel alleen, als in samenwerking
met mede musici. Zijn zang ervaar ik als innemend, maar ook de manier waarop
hij zijn Folky Boston basis wist te integreren met muziek zoals die
gebruikelijk onder invloed van Nashville staat. Hij werkte samen met onder meer
Jeffrey Foucault, Lori McKenna, Anthony da Costa, Antje Duvekot, maar ook
iemand als Paula Cole, die twee nummers zingt op zijn zeer door mij
gewaardeerde plaat For a Song. Mark schrijft zijn muziek zelf, soms in co-write
met anderen, en is ook een artiest die prima met nummers van andere
liedjesschrijvers uit de voeten kan. Kortom, een en al waardering. Jammer, dat
hij te weinig aandacht op zichzelf vestigde waardoor lokale distributie hier niet
van toepassing is.
Joe henry schreef een liefdevolle tekst, een voorwoord, nadat hij de nummers van dit nieuwe album van Mark Erelli had gehoord. Erelli constateerde in 2020 dat zijn zicht minder werd, en na diagnose bleek hij retinitis pigmentosa te hebben. Een aandoening waarbij zicht en gehoor afnemen. Hij weet nog niet hoe progressief dit zich zal ontwikkelen, of dat het mogelijk stagneert. Veel onzekerheid, en schrik uiteraard. Deze erfelijke kwestie was de basis voor de muziek op Lay Your Darkness Down. Je realiseert je dat je mogelijk fysieke kwalen kan krijgen wanneer je ouder wordt, maar vanzelfsprekend, liever niet dit. Genezing is niet mogelijk. Mark schreef zijn liedjes om te helpen bij het verwerken van deze kwalijke aandoening. Bij de pakken neerzitten doet hij niet, maar fijn is anders. Dit kwam rauw op zijn dak! Prachtige nummers wederom, zoals het uitgelaten, soulrijke, The Man I Am. Na enige gewenning is er uitsluitend muziek die zich kan meten met het beste uit Erelli’s toch al niet geringe carrière.
Rein van den BergReleasedatum : 3 februari 2023 Soundly Music
Website : https://www.markerelli.com/home-2