Als tegenstrijdig als haar artiestennaam zo
paradoxaal is de titel van haar nieuwste album; Anarchist Gospel. Echter, zo
het leven toch? Je probeert slechts orde te scheppen in de complexiteit van het
dagelijks bestaan, waarbij de ene mens iets beter weet te laveren dan de
andere. Sommige komen überhaupt niet in de gelegenheid om afdoende structuur te
vinden. En zoals Sunny zingt, soms lijkt er domweg No Reason. Een uitweg moet
je altijd voor ogen houden, ook al lijkt hij ver weg. Sydney Lyndella Ward
heeft haar uitweg gevonden door de muziek. Na al een paar indrukwekkende albums
te hebben gemaakt is ze nu terug naar haar geboortegrond te Nashville. Volgens
eigen zeggen werd ze tijdens haar jeugd allerminst geïnspireerd door
Rootsmuziek. Echter wanneer ik de foto op de rugzijde van haar album zie, is
terdege een knipoog naar die klassieke Bluesartiesten, zoals Robert Johnson.
Een allerminst fijnzinnige jeugd heeft ze gehad, echter terdege “inspirerend” wanneer je dat zo mag stellen. Ze groeide op met een alleenstaande moeder, en ook armoede is haar niet vreemd. Het verklaart mogelijk de tegenstijdigheid en ook de innerlijke strijd die Sunny voert. Haar eerste ervaringen waren niet ideaal. In zekere zin doet Sunny War’s muziek mij denken aan de muziek van Otis Taylor. Je hoort de strijd die ze hebben gevoerd, en die zich via hun muziek ontlaadt. Beide benoemen ze de dingen zoals ze zijn, en winden er geen doekjes om. Tegelijkertijd zal de muziek voor henzelf ontegenzeggelijk therapeutisch zijn. Sunny is nog steeds bezig haar leven te ordenen, de rauwheid daarvan hoor je terug in haar muziek.
De eerste plaat waarmee ik in aanraking kwam was With the Sun. Niet een plaat die mij terstond pakte, wel eentje die verontrustte, intrigeerde. Een echte groeiplaat. Sunny gaat met haar muziek voorbij aan haar jeugd, want ze vertegenwoordigt onmiskenbaar de traditionele muziek, zij het wellicht met een anarchistisch tintje. Het is dat wat haar muziek zo aantrekkelijk maakt. Het is uiteraard een vooroordeel om te veronderstellen dat zwarte mensen alleen houden van Blues, Soul, Gospel of Doo Wop, maar wanneer je terugvalt op je Roots lijkt Sunny bijna veroordeeld tot dit segment. Ze deelt haar ervaringen met ons, haar perspectief, en het doet je realiseren dat je een comfortabel nest moet koesteren. Of het dan ook deze muziek opgeleverd zou hebben?
Voorheen was ik mij niet bewust dat Sunny ook muziek maakte met Chris Pierce als het duo War & Pierce. Hij is van de partij op dit album, evenals voormalig Po’ Girl Allison Russell, die een deuntje meezingt, maar ook Willie Nelson’s zoon Micah is van de partij, en verder onder meer Dave Rawlings en Jim James. Inderdaad Theo, ik ben het met je eens, een dame om eens op de Nederlandse podia te gaan zien en horen.
Rein van den Berg
Releasedatum : 3 februari 2023 New West Records
Website : http://www.sunnywar.com/